Hallucinaties, een Colombiaanse bakoven en een kapotte douchekop: dit is het relaas van Ten Dam in Transcordilleras

Laurens ten Dam schreef donderdag de non-stop-editie van de Transcordilleras op zijn naam. De 43-jarige Nederlander deed voor het derde jaar mee aan de onverharde monstertocht door het Zuid-Amerikaanse Andes-gebergte, maar voor het eerst reed hij de non-stop-editie. 1000 kilometer zo snel mogelijk afleggen, zonder etappes of verzorging... De organisatie meldde zelfs dat Ten Dam het in 'een recordtijd' voor elkaar bokste. Een verslag vanop de website van Live Slow Ride Fast.

Starten deden we op 2500 meter hoogte in het dorpje Paipa, maar het zouden niet de hoogtemeters zijn die de renners zouden nekken. Bij het eerste controlepunt was het nochtans de Canadese kampioen Robert Britton die met meer dan vijf uur voorsprong aankwam op Ten Dam. Vooral de hitte stak naarmate de openingsdag vorderde almaar meer de kop op. Het kwik steeg namelijk naar 43 (!) graden Celsius, wat het voor de renners vrijwel onmogelijk maakte om door te rijden. De Ecuadoraan Xavier Chiriboga had daar duidelijk geen last van en bleek door een technisch probleem met zijn tracker altijd al de koploper geweest te zijn.

Lees verder onder de foto.

Iets voor halfweg koers moest Ten Dam enkele keren afkoelen in een rivier om zijn lichaamstemperatuur te laten dalen. Daarbij zou hij gebruik gemaakt hebben van een douche buitenshuis en zelfs de douchekop bijna stuk gemaakt hebben, omdat er enkel water uit kwam, dat door de zon al stevig opgewarmd was. Twintig kilometer verderop koos de Nederlander vervolgens voor een powernap in een oude kroeg met twee cowboys, waarna hij zestig kilometer later voor een langere rustperiode van drie uur koos.

Ten Dam kruipt om 01.00 uur opnieuw de fiets op

Chiriboga koos ervoor om niet te slapen en dat brak hem zuur op. Britton, die vier uren gerust had in exact hetzelfde dorpje als Ten Dam, was wel nog kandidaat-winnaar, maar moest de Nederlander rond kilometer 600 laten gaan.

Sinds 01.00 uur 's nachts was Ten Dam al opnieuw op pad en hij stond 180 kilometer later stevig aan de leiding, toen hij zelfs wat feest vierde aan het tweede controlepunt om 14.30 uur in de namiddag. De Nederlander voelde zich duidelijk goed en bleef vastberaden om tachtig kilometer verderop een hotel te gaan opzoeken en om 20.30 uur zijn bedje in te kruipen. Dat plan gooide hij al meteen in de vuilbak, want na 45 minuten schoot hij opnieuw wakker en zag hij Britton op amper twee kilometer afstand.

Lees verder onder de foto.

Ten Dam komt hallucinerend toe en valt bijna flauw van slokje bier

Ten Dam had geen tijd te verliezen, wilde niet rekenen op een rustperiode van Britton en trok opnieuw de fiets op. De Canadese kampioen en Ten Dam kwamen elkaar kort nadien tegen, waarna Ten Dam zijn kompaan aanraadde om te gaan slapen en wat bij te tanken. De list pakte echter niet bij Britton, die zonder proviand verder ging. De afstand tussen beide renners werd groter en groter, maar dat wist Ten Dam niet. Ondanks een kleine val vloog de finale enorm snel voorbij doordat hij hallucinaties kreeg en soms bomen voor personen aanzag.

Ten Dam kwam vroeg in de ochtend solo aan in Santafe de Antioquía. Volgens het verslag zit er een jonge vrouw op een bankje te ontbijten. Geen gejuich, publiek of applaus, behalve van de drie mannen en vrouwen van de organisatie. Uitgeput als hij is, is het bankje in het park Laurens' beste vriend voor de komende uren. Er wordt hem een biertje aangeboden, maar na één slok valt hij al bijna flauw.