Interview | Fem van Empel; in twee jaar tijd van het voetbalveld naar een regenboogtrui IDL-producties
IDL-producties

Interview | Fem van Empel; in twee jaar tijd van het voetbalveld naar een regenboogtrui

Interview | Fem van Empel; in twee jaar tijd van het voetbalveld naar een regenboogtrui

Wereldkampioen veldrijden worden bij de beloften in je debuutseizoen als profcrosser: Fem van Empel flikte het. Afgelopen zondag reed de achttienjarige veldrijster van Pauwels-Sauzen-Bingoal haar laatste cross van dit seizoen. In de Leiderstrui ging in gesprek met het supertalent uit Sint-Michielsgestel om terug te blikken op haar successen.

Eerder stond Van Empel te schitteren op het voetbalveld, maar in 2019 verliet ze de voetbalwereld en startte ze met veldrijden en mountainbiken. Een jaar later tekende de revelatie op achttienjarige leeftijd een contract als belofte bij het Belgische Pauwels-Sauzen-Bingoal, dat al snel werd omgezet in een profcontract. Sindsdien hobbelt ze vrolijk mee tussen de elite, waar ze al meerdere malen dichtbij het podium wist te eindigen. Als kers op de taart kroonde ze zichzelf in 2021 tot wereldkampioen veldrijden bij de beloften.

Hey Fem! Zondag sloot je je cross-seizoen af tijdens de Sluitingsprijs in Oostmalle. Hoe kijk je terug op je eerste seizoen als profcrosser?

‘Toch wel met een verrast gevoel. Ik had dit niet verwacht, maar wel gehoopt. Ik hoopte namelijk een paar top tien uitslagen te kunnen behalen. Van de 22 wedstrijden die ik gereden heb, ben ik uiteindelijk zeventien keer in de top tien geëindigd. Beter kon het dus eigenlijk niet. Daarnaast waren er nog een paar uitschieters waarin ik in de top vier eindigde, en dan natuurlijk nog het WK.’

Een geslaagd debuutseizoen dus! Was het mentaal gezien niet lastig voor je, om al zo snel met ‘de groten’ mee te koersen?

‘Bij de junioren had ik vorig jaar al een paar crossen meegereden met de elite. Dan merk je wel dat het verschil groot is, maar ik wist dat ik qua trainingsarbeid wel stappen had gezet afgelopen zomer. Het was vooral gewoon even afwachten hoe het niveau zou zijn. En dat was wel echt hoog dit seizoen. Dat merkte je denk ik ook wel aan iedereen. Je zag ook dat verschillende meiden die voorgaande jaren wel aan de top meededen, het dit seizoen wel wat moeilijker hadden.’

Van Empel wordt vierde in de X2O Trofee Brussel.

Er spelen natuurlijk heel wat Nederlandse dames mee in de top van het veldrijden. Hoe kijk jij daar tegenaan? Is er een vorm van rivaliteit?

‘Ik denk dat we het als Nederlanders aardig goed doen. We zijn eigenlijk allemaal wel concurrenten van elkaar, maar op de kampioenschappen ben je een soort van ploeggenoten. Ik denk dat de concurrentie de komende jaren alsnog vanuit de Nederlanders zal komen. Misschien dat er wel nog enkele talenten uit het buitenland doorbreken, zoals een Blanka Vas (Kata, red.) uit Hongarije.’

Is dat lastig voor jou, dat die concurrentie vooral vanuit de Nederlandse hoek komt?

‘Nee, ik denk het niet. Ik denk dat je elkaar daardoor alleen maar sterker maakt. Je verbetert elkaar en het communiceert makkelijker, ook met de trainers om je heen. Daarom denk ik dat het alleen maar een voordeel is dat de Nederlanders het zo goed doen.’

We zetten even een stapje terug in de tijd. Eerder was je namelijk actief op het voetbalveld. Waarom maakte je uiteindelijk de switch naar het veldrijden?

‘Ik was er een beetje klaar mee om afhankelijk te zijn van andere mensen. Voetbal is namelijk toch een teamsport. Ik stond voorin, dus ik had de taak om de bal in het doel te schieten. Je moet dan natuurlijk wel de mensen hebben die je daarvoor aanspelen en ik voetbalde op een best hoog niveau. De meiden die in mijn team zaten, wilden liever de dag ervoor op stap gaan dan dat ze op zondag fris op het veld stonden, terwijl ik er alles voor deed. Dat ging wel tegenspelen. Met het fietsen was ik al bekend van jongs af aan, maar ik had er verder nooit echt iets mee gedaan. De switch was toen dus wel een makkelijke keuze.’

Eenmaal aan het crossen, merkte je toen dat je de goede keuze gemaakt had? Of miste je het voetballen toch wel een beetje?

‘Ik mis het voetballen eigenlijk totaal niet. Het fietsen begon in de zomer van 2019 op de mountainbike. Toen werd ik derde op het Nederlands kampioenschap, zonder er veel voor te doen. Dat was wel het punt waarop ik dacht van: wat als ik er nou wél iets voor ga doen? Waar zal ik dan terecht komen?’

En dan word je in je debuutseizoen in het veldrijden al direct wereldkampioen bij de beloften…

‘Ja, dat klopt! Het was een droom om een truitje te pakken. Voorafgaand aan het seizoen had ik gehoopt dat ik op het podium zou eindigen bij het Nederlands kampioenschap. Helaas is dat niet doorgegaan, maar mijn vorm had ik daar wel naartoe gepiekt. Die vorm hebben we vervolgens een beetje uitgerekt tot aan het WK en dat pakte goed uit.’

Lees verder onder de video.

Van Empel grijpt wereldtitel op WK veldrijden voor beloften in 2021.

Dat kun je wel zeggen! Heb je het idee dat er dingen veranderd zijn na het WK?

‘Ja, maar wat de druk betreft heb ik nu niet het gevoel dat ik mezelf moet bewijzen. Ik ben uiteraard pas achttien jaar oud. Er zijn genoeg meiden die zeven of misschien wel tien jaar ouder zijn dan ik en ik ben pas net begonnen. Natuurlijk, ik snap dat er verwachtingen van mij zijn voor het komend seizoen, maar als ik deze lijn door weet te trekken, denk ik dat die verwachtingen ook wel terecht zijn.’

Die status brengt veel aandacht en populariteit met zich mee. Hoe ga jij daarmee om?

Het hangt er vanaf. Toen ik zelf nog niet echt in wedstrijdverband reed, ging ik wel al naar wedstrijden kijken. Dan zie je bijvoorbeeld bij Alvarado (Ceylin del Carmen, red.) wel een mensenvolk staan. Als je je dat dan inbeeldt bij je eigen camper, dan zou dat natuurlijk vet zijn. Vanwege de coronacrisis is er nu geen publiek toegestaan. Ik weet niet hoe ik daarop zou reageren, dat is dan de vraag als dat daadwerkelijk gebeurt. Verder zijn mijn sociale media enorm gegroeid qua populariteit. Ik vind het ook leuk om daarmee bezig te zijn en zo mijn eigen imago te kunnen vergroten.’

Je bent nog maar achttien jaar oud, dus er ligt nog een hele carrière voor je. Wat zijn je ambities voor de komende jaren, als je naar je eigen ontwikkeling en mogelijkheden kijkt?

‘Mijn ambitie was eigenlijk om een truitje pakken en dat is me dit seizoen al gelukt. Die ambities moet ik dus denk ik even gaan bijstellen, haha! Wat de korte termijn betreft, hoop ik het volgend seizoen gewoon mee te kunnen draaien en steady top tien te kunnen rijden. Mijn ontwikkeling voortzetten, dat is het grootste doel voor de korte termijn. Op de lange termijn hoop ik eventueel wel wat wegkoersen te rijden. Dat wil ik deze zomer gaan proberen, om te kijken of dat mij ligt. Daarnaast schrijf ik het mountainbiken zeker nog niet af. De Olympische Spelen in Parijs (2024, red.) komen er natuurlijk ook aan. Daarvoor zal ik alleen ambities hebben als ik me de komende twee jaar in het mountainbiken blijf ontwikkelen en ik mijn plezier erin blijf behouden. Ze worden namelijk wel steeds heftiger, die parcoursen. Ik denk overigens niet dat ik heel mijn carrière alleen blijf veldrijden. Het zal altijd een combinatie worden, of misschien wel een andere discipline.’

Lees verder onder de post.

Van Empel in actie tijdens het EK mountainbiken in Monte Tamaro.

Dus het koersen op de weg, dat trekt jou wel?

‘Ik heb eigenlijk nog nooit wegwedstrijden gereden, maar het trainen gaat me al goed af op de weg. Het is altijd anders als je in een peloton moet rijden, dus ik spreek nog niet te veel uit, maar ik hoop er deze zomer toch al het een en ander van te proeven.’

Nog even terug naar het veldrijden. Afgelopen seizoen ben je meerdere malen dicht in de buurt van het podium geëindigd. Zien we Fem van Empel volgend seizoen misschien wel op het podium tussen de elite terug?

‘Dat zal ook wel een hoofddoel zijn volgend jaar. Ik ben er dit seizoen wel echt heel dichtbij geweest. Je moet ook nagaan van welke startpositie ik moest komen. Ik heb eigenlijk alle wedstrijden in de achtervolging gemoeten. Dat kost een hoop kracht, waardoor je op het einde misschien te kort kan komen. We zullen zien hoe ik de zomer doorkom en of ik mijn ontwikkeling door kan zetten. Dan zal er veel mogelijk zijn.’

Het vrouwenveldrijden wordt steeds populairder, maar er is nog altijd wel een kloofje merkbaar in relatie tot de mannen. Hoe denk jij dat dit kloofje weggewerkt zou kunnen worden?

‘Ik denk dat er dit seizoen al een grote stap voorwaarts is gezet. Je ziet bijvoorbeeld dat de vrouwenkoers van de wereldbekerwedstrijd in Dendermonde beter bekeken werd dan de mannenkoers. Dat zegt al genoeg. Ik denk ook dat er nu meer mensen voor de tv zitten vanwege de coronatijd. Nederland is wel ook een sportland en datzelfde geldt voor België, dus ik denk dat men de sport wel steeds interessanter gaat vinden. Ik denk dat het op termijn wel gewoon gelijkgesteld gaat worden.’

Dat zou mooi zijn! Het cross-seizoen van 2020/2021 zit er nu op. Hoe ziet de rest van het jaar er voor jou uit?

‘Momenteel heb ik een paar weken rust na het veldritseizoen, maar daarna wordt het weer rustig opbouwen. Al vrij snel staan er namelijk weer mountainbikewedstrijden op de kalender. Ik wil dit jaar misschien een aantal wereldbekerwedstrijden gaan rijden, om die ervaring ook op te doen en natuurlijk met het oog op de Olympische Spelen in Parijs. Je moet daar namelijk niet te laat mee beginnen, dus ik hoop die ervaringen dit seizoen gewoon op te kunnen doen. Daarnaast wil ik, voor de snelheid en de explosiviteit, dus ook wat koersen op de weg gaan rijden. Vervolgens ga ik weer toewerken naar het veldritseizoen.’

Tot slot. We hebben het gehad over het veldrijden, mountainbiken en het wielrennen, maar bij welke discipline ligt je passie nu echt?

‘Ik ben nu het meest bekend met het veldrijden, maar afgelopen zomer heb ik mezelf misschien wel uitgedaagd in het mountainbiken. Qua uitdaging zou ik daarom kiezen voor het mountainbiken. In het veldrijden zit namelijk niet zo super veel uitdaging. Er komt tactiek bij kijken, of het is gewoon simpelweg zo hard mogelijk rijden. Een mountainbikewedstrijd duurt daarentegen al anderhalf uur, wat ook wel iets meer conditie vergt. Daarnaast spelen de hoogtemeters een rol. Je komt obstakels, stenen of bergen tegen waarvan je denkt: moet ik hiervan af?! Ik heb mijn grenzen dus in de zomer al verlegd en dat hoop ik de komende jaren ook nog te gaan doen. Dat zal dan voornamelijk gebeuren in het mountainbiken.’

Door: Joëlle Smeets - j.smeets@indeleiderstrui.nl

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws