Nathan Van Hooydonck had een groot aandeel in de zege van Wout van Aert in Gent-Wevelgem. Vanaf dat de koers ontplofte door waaiers week hij tot de laatste kilometer niet af van de zijde van zijn kopman. ‘Ik heb er heel hard voor getraind en veel opofferingen gedaan. Dan is dit de ultieme beloning.’
Van Hooydonck geraakte door waaiervorming al vroeg in de wedstrijd op kop van de koers met zijn kopman Van Aert. ‘Ik had aanvankelijk niet de verwachting dat we tot de finish voorop zouden blijven, maar ik had wel de indruk dat we supersnel reden’, vertelt hij aan Sporza. ‘Het verschil met de achtervolgers liep ook op tot twee minuten. We zijn daarna altijd goed blijven samenwerken en reden tempo op de klimmetjes en dan wordt het voor de achtervolgers ook moeilijk om terug te komen.’
Onderweg moesten de renners drie keer de Kemmelberg over en voor Van Hooydonck was de laatste passage van doorslaggevend belang. ‘Wout zei tegen mij: je moet niet lossen, je moet over de derde keer Kemmel geraken. Ik heb echt ongelofelijk hard afgezien. Ik had ook een beetje schrik om te lossen, omdat ik hem niet alleen wilde laten. Ze maakten het me ook niet makkelijk om terug te komen.’ Uiteindelijk sloot Van Hooydonck snel weer aan. ‘Toen wist ik dat we naar de finish gingen rijden.’
Er was echter nog het gevaar van Sam Bennett, al was daar het beste van af na de laatste keer Kemmelberg en de Ier moest uiteindelijk ook de rol lossen. ‘Bennett is natuurlijk een geweldige sprinter en ik was echt onder de indruk dat hij er nog bijzat. Als hij er bij was geweest, had je een hele andere sprint gehad.’
Lees het artikel op de mobiele website