Toptalent Roan Konings verkoos Metec boven Jumbo-Visma, maar baalt niet: 'Sowieso de juiste keuze'

In de 'Renners uit de streek'-serie deelt IDL-redacteur Youri van den Berg graag het verhaal van al dan niet gestopte renners uit Noord-Brabant. Nadat eerder al Rob van Broekhoven, Stan Godrie en Mees Hendrikx centraal stonden, gaat deze vierde longread over Roan Konings. In een uitgebreid een-op-een-gesprek vertelt het nu 20-jarige toptalent bijvoorbeeld dat hij de mogelijkheid had om een traject in te duiken bij het huidige Visma | Lease a Bike (destijds Jumbo-Visma), maar dat hij uiteindelijk voor het Continentale Metec-Solarwatt p/b Mantel koos. Een verhaal over kansen, overwinningen, diepe dalen én ambities!

Ik herinner het me nog als de dag van gisteren. Op 1 april 2014 rijd ik samen met één van mijn beste compagnons vanuit Hoeven naar Sprundel, waar toen (en nog altijd) de trainingen van Willebrord Wil Vooruit plaatsvonden. We zouden voor het eerst meetrainen bij de wielervereniging die al talloze wereldtoppers voortbracht: van Dylan Groenewegen en Olav Kooij tot aan Niki Terpstra en Thomas De Gendt. Nadat ik slechts één keer het circa anderhalve kilometer lange rondje in het buitengebied van Sprundel bedwongen heb, realiseer ik me al dat de drie jaar jongere Konings een paar maten te groot is voor mij. En dat was misschien ook niet zo gek. De coureur uit Oudenbosch kroonde zich bij de jeugdcategorieën immers twee keer tot Nederlands kampioen.

U raadt het al: mijn koersavontuur zat er alweer gauw op, dat van Konings allesbehalve. Want ook bij de nieuwelingen en junioren ging Konings vrolijk door met winnen, ten dele in dienst van WV De Jonge Renner, een andere fameuze wielerclub uit Noord-Brabant. Tientallen triomfen boekte hij, waaronder ook zeges in klassiekers. Bij de junioren schreef hij bovendien de welbekende Topcompetitie bij op zijn palmares. Kortom, Konings staat te boek als talent met een flinke staat van dienst. En nu, op moment van schrijven, begint de Halderbergenaar al aan zijn derde seizoen in dienst van Metec-Solarwatt p/b Mantel.

Konings kon in principe traject bij Jumbo-Visma aangaan, maar koos voor Metec-Solarwatt p/b Mantel

Het wordt echter al snel duidelijk dat Konings ook zomaar voor een totaal ander carrièrepad had kunnen kiezen. 'Vooral bij de junioren ging ik echt superhard. Toen heb ik in allerlei wedstrijden mooie resultaten behaald', kenschetst hij nog maar eens. 'Het zorgde ervoor dat ik destijds een kennismakingsgesprek met Jumbo-Visma had. Ik had hun interesse al heel vroeg gewekt. Maar ik had als tweedejaars junior al aan Metec toegezegd dat ik bij hen zou gaan rijden. Zij hadden me nóg eerder benaderd. Mijn vader was altijd verzorger bij Metec en zodoende wist ik al best goed hoe die omgeving er daar uitzag. Ik had er altijd al een fijn gevoel bij. Uiteindelijk heb ik dus ook daar mijn contract getekend.'

'Ongeveer een week nadat ik het al afgesproken had, klopte Jumbo-Visma aan', gaat hij verder met zijn relaas. 'Ze wilden me ook graag wat tests laten doen om te zien wat ik in mijn mars had. Bovendien mocht ik dan mee op trainingskamp. Ik heb wel gezegd dat ik best wilde komen testrijden, maar dat het tegelijkertijd niet netjes ten opzichte van Metec zou zijn om mee op trainingskamp te gaan en verder het traject in te duiken. Het is dus ook uit respect dat ik voor Metec koos. Een concrete contractaanbieding kreeg ik nog niet van Jumbo-Visma, al had dat dus zeker wel gekund. Die test heb ik immers nog wel uitgevoerd en de resultaten waren goed. Maar daar is het dus bij gebleven, aangezien mijn Metec-periode op het punt stond te beginnen.'

Lees verder onder de foto!

Overlijden van zijn vader leerde Konings relativeren

Heeft Konings er, kijkend naar de huidige suprematie van Visma | Lease a Bike, dan ergens niet toch een beetje spijt van dat hij het traject niet aangegaan is? Nee, zo blijkt. 'Ergens misschien wel, al gaat het bij zo’n ploeg natuurlijk vooral om de naam. Ik ben er volledig van overtuigd dat ik de juiste keuze heb gemaakt. In de huidige omgeving kan ik mezelf zó goed ontwikkelen. Dat is echt super. Metec is echt een heel fijne ploeg om in te rijden. Ik ben enorm te spreken over hoe het allemaal geregeld is. Het materiaal is dik in orde, evenals de voeding. Daar mogen wij echt niet over klagen. Ook de sfeer tussen de renners onderling is geweldig. Er wordt mij bij Metec bovendien geen enkele druk opgelegd om bepaalde dingen te realiseren. En dat zou bij Jumbo-Visma misschien wel het geval zijn geweest.'

Conclusie van dit stukje van het verhaal: Konings koos niet voor Jumbo-Visma, maar voor de ploeg waar zijn vader jarenlang verzorger was. En daarmee komen we bij een moeilijke periode uit het leven van Konings aan. Vader Roland overleed in 2020 aan kanker. 'Het leert je relativeren', vertelde de jongeman er al eens over bij BN DeStem. Hij heeft zijn vader beloofd zover mogelijk te komen als wielrenner. 'Ik heb Roland beloofd dat ik Roan overal in zal steunen. Daar halen we allebei onze motivatie uit', vertelde moeder Jolanda in datzelfde vraaggesprek.

Geen beknelde liesslagader, een vijfde plaats in de Sluitingsprijs en blaken van het zelfvertrouwen

En nu, aan het prille begin van 2024, oogt Konings helemaal klaar om zich definitief te bewijzen. 'De stap naar de beloften is wel lastig gebleken', gebiedt eerlijkheid hem wel te zeggen. 2023 was namelijk ook een seizoen vol ups en downs voor de sympathieke sprinter. 'In het begin van het seizoen liep eigenlijk alles wel volgens plan. Ik hikte best vaak tegen een goede uitslag aan. Richting de zomerperiode draaide het echter steeds minder goed. Ik zat ook wat te sukkelen met mijn linkerbeen. Daar heb ik zelfs nog een heel onderzoek voor gehad. Ze dachten namelijk eventjes dat het een beknelde liesslagader was, maar dat was gelukkig niet het geval. Anders was ik natuurlijk nog verder van huis', doelt hij op de ingrijpende gevolgen van een dergelijk euvel.

Wat er dan wel aan de hand was, weet men tot op de dag van vandaag niet. 'Niemand kan er echt iets over zeggen. Ik had te maken met snelle verzuring in mijn linkerbeen. Iedereen heeft ernaar gekeken. Er is zelfs een MRI-scan gemaakt, maar ook die wees op niets. Ik ben gewoon veel oefeningen gaan doen en uiteindelijk trok het probleem langzaam maar zeker weg. Vraag me niet hoe, maar het is zo.' En dus kon Konings zich richten op een mooi tweede semester van het kalenderjaar. 'Toen de zomer een beetje voorbij was, ging het ook qua resultaten natuurlijk weer een stuk beter. Die laatste twee maanden van het seizoen heb ik nog wel goed af kunnen sluiten.' In zijn laatste koers van het jaar snelde Konings naar een knappe vijfde plaats in de Sluitingsprijs Putte-Kapellen. Geklopt door mannen als Coen Vermeltfoort en David van der Poel, in een sprint. 'Ik had een topdag. Ik zat al vanaf kilometer tien in de aanval. Op een groepje van een man of tien na zijn we niet meer teruggepakt. Kortom, ik heb heel de koers vooropgereden en ben alsnog vijfde geworden. Daar was ik natuurlijk heel blij mee. Ik kon dus met veel moraal de winter induiken.'

Lees verder onder de foto!

We noemden het al meermaals: Konings ging bij de jeugdcategorieën als een raket, terwijl het nu wachten is op zijn definitieve doorbraak. 'Ik had stiekem toch wel iets meer van mezelf verwacht. Gelukkig legt de ploeg me geen druk op en stellen ze me gerust', luidt het optimistisch. 'Volgens hen heeft het ook gewoon tijd nodig. Het is immers niet voor iedereen weggelegd dat je er al binnen twee jaar staat. Misschien heb ik die lat dus ook gewoon te hoog gelegd voor mezelf, al is dat ook weer een beetje de aard van het beestje. Ik ben een winnaar pur sang, maar zo simpel is het natuurlijk niet, haha! Feit is dat het belangrijk is om die motivatie te blijven behouden. Gelukkig is die bij mij nooit ver weg. Als je bij de jeugd veel hebt gewonnen, brengt dat toch een bepaalde vorm van spanning en druk met zich mee. Maar vroeger was je dan toch wel een veelwinnaar en op een gegeven moment wordt dat een stuk minder. Dat wist ik van tevoren natuurlijk ook al wel, al ben je er op de achtergrond toch wel bewust of onbewust mee bezig.'

Sprinten en het klassieke werk

Goed, wat zit er volgens Konings zelf dan nog in het vat met oog op de komende jaren? 'Mijn belangrijkste doel is natuurlijk om prof te worden. Daar ga en leef ik voor. Het zal niet makkelijk worden, maar ik doe er wel alles aan om het te verwezenlijken. De komende jaren zullen uitwijzen wat er nog zoal in mij zit. Of het realistisch is? Dat denk ik wel, vooral gezien de trainingsuren die ik nu maak. De afgelopen jaren was dat nog niet spectaculair veel, doorgaans zo veertien à vijftien uur per week. De komende jaren gaat dat alleen nog maar meer worden. Dan ga je al snel richting de achttien tot twintig. Op die manier hoop ik echt nog wel flinke stappen te kunnen maken en mijn motor te vergroten. Dat is het punt waarop ik nog het meest kan verbeteren.'

Derhalve heerst de verwachting dat Konings vooral in de spurtetappes én de (Vlaamse) klassiekers uitgespeeld kan worden als belangrijke troefkaart. 'Met de sprint als hoofdfocus', meent hij. 'Het moet qua hoogtemeters niet al te gek zijn, maar zo rond de 1000 tot 1500 moet lukken. Als ik op zulke dagen nog kán sprinten, maak ik een goede kans op een overwinning. In 2023 woog ik ongeveer 69 kilogram, voor 2024 willen we richting de 73 kilogram gaan. Dat betekent dus veel spiermassa kweken. Ik ben er niet per se bang voor dat die toename in gewicht het me moeilijker gaat maken op de heuveltjes. Die wattages per kilogram lichaamsgewicht zullen immers sowieso wel hoger gaan worden.'

Lees verder onder de foto!

Niet geselecteerd voor WK, maar kort erna wel tussen Gregoire, Tarling en Segaert finishen

Dan ten slotte nog een anekdote uit 2021. Toentertijd reeg Konings de topresultaten aaneen, maar werd hij tot ieders verbazing niet geselecteerd voor het in Leuven georganiseerde WK wielrennen voor junioren. Een week na het wereldkampioenschap pakte hij de derde plaats in de afsluitende rit van de Driedaagse van Axel, perfect geplaatst tussen (maar vooral vóór) een aantal prominente WK-klanten. Neem een Romain Grégoire, Joshua Tarling of Alec Segaert. 'Jammer genoeg liep dat destijds inderdaad heel raar met de bondscoach. Ik had dat seizoen negen overwinningen op zak en was gewoon één van de betere jongens uit die lichting', blikt hij terug.

'Ik werd niet geselecteerd, omdat hij anderen ook een kans gunde. Dat was echt wel een apart verhaal. Die coach is uiteindelijk ook vrij snel ontslagen!', kan hij er ruim twee jaar later wel om lachen. En die bondscoach - Marco van Bon - ging op het WK ook nog eens de fout in door kopman Tibor del Grosso op de reservebank te zetten toen bleek dat Nederland een renner te veel had ingeschreven voor de wegwedstrijd. Maar goed, dat terzijde. Succes, Roan!

Youri van den Berg (Twitter: @YourivndnBerg)

Hieronder vind je de eerste twee artikelen uit de 'Renners uit de streek'-serie!