Jasper Philipsen heeft op indrukwekkende wijze de vijfde etappe in de UAE Tour gewonnen. De Belg van Alpecin-Fenix was in een massasprint veel te sterk voor alle concurrenten. Olav Kooij werd tweede.
Op papier leek het een lekker rustig sprintritje te worden, na het tijdrit- en klimgeweld van de afgelopen twee dagen. Zo dachten ook de drie renners namens Gazprom erover, die wat reclamegeld binnen moesten halen na het kelderen van de beurswaarde met vijftig procent van het bedrijf door de geopolitieke spanningen. De namen? Dmitriy Strakhov, Michael Kurkle en Pavel Kochetkov, die we aanvullen met de Italiaan Alessandro Tonelli.
Meer woorden gaan we in dit artikel niet vuil maken aan Rusland, maar wel aan waaiers! Op maar liefst 145 kilometer van de aankomst spatte het peloton uiteen, kregen we door uit de Emiraten. Leider Tadej Pogacar was bij de pinken, evenals onder meer Jasper Philipsen en Sam Bennett. INEOS Grenadiers en Jumbo-Visma misten de slag. Het doel van de waaiers? Een tussensprint, die Philipsen won voor Pogacar en Aleksandr Vlasov. Daarna keerde rest rust weer terug, waardoor dezelfde namen weer afstand probeerden te nemen.
Strakhov, Kochetkov en Tonelli kregen ditmaal gezelschap van Johnatan Canaveral en met z'n vieren reden ze enkele uren op kop. Bij het ingaan van de laatste vijftig kilometer werd deze kopgroep echter ingerekend, de koers bloedde in die fase een beetje dood. Michael Kukrle - andermaal van Gazprom-Rusvelo - ging vervolgens in z'n eentje op pad en de dappere Tsjech reed een indrukwekkende voorsprong bij elkaar. Hij had 2.25 minuten bij elkaar, met nog twintig kilometer voor de wielen. Het zal toch niet?...
BORA-hansgrohe en Team BikeExchange-Jayco moesten uit een ander vaatje tappen, met ook INEOS Grenadiers dat in de laatste vijftien kilometer een mannetje bij zette. Het was nodig, want Kukrle beukte vrolijk door. Bij het ingaan van de laatste tien kilometer had hij 1.20 minuten, waarmee het peloton - mede dankzij de wind - toch aan de winnende hand leek ten opzichte van de eenzame leider.
Terwijl de tank bij Kukrle langzaam leeg liep, kwam het peloton in de laatste kilometers op volle toeren. De sprinttreinen reden zij aan zij, in de jacht op de koploper. Pogacar moest juist in die fase nog van fiets wisselen door een lekke band, maar slaagde erin weer aan te sluiten. Kukrle werd pas in de laatste twee kilometer binnen gehengeld, alvorens er een massasprint moest worden voorbereid. Op brede wegen was er aan ruimte geen gebrek en dus was het trein tegen trein richting de laatste honderd meter. Ondanks diverse goede leadouts, was het Philipsen die veel te sterk bleek voor de rest.
Lees het artikel op de mobiele website