Jasper Philipsen schreef maandag de tweede etappe in de Ronde van Turkije op zijn naam en heeft daarmee nog steeds een honderd procent score in de rittenkoers. Na afloop biecht de Belg van Alpecin-Deceuninck wel op dat de winst niet makkelijk kwam.
Philipsen won zondag al de eerste etappe en leek ook op maandag overtuigend een maatje te groot voor de rest. Niets bleek minder waar. 'Ik ben heel diep gegaan. Het was een zware aankomst, op de limiet voor mij. Aan het einde van het seizoen doen alle aankomsten heuvelop meer pijn en dus ben ik blij dat ik het heb kunnen afmaken.'
Het was Cees Bol die het zwaar maakte voor Philipsen. De Nederlander van Astana Qazaqstan verraste door heel vroeg aan te gaan en er zo een slopende sprint heuvelop van te maken. 'Cees deed een heel goede sprint, maar ik wist dat het nog ver was en ben blij dat ik hem nog kon kloppen.'
Dat hij er nog naartoe en overheen kon, was volgens Philipsen te danken aan een botte kop én goede benen. Want Bol speelde het eigenlijk perfect. 'Iemand moest als eerste gaan, maar ik was wel verrast dat hij op dat punt al vertrok. Toen de finish dichterbij kwam, had ik nog wat power in de benen.'
Bol spreekt in een persbericht van Astana van een iets te lange sprint. 'Ik hou van zulke finales en was gemotiveerd om iets te doen. Ik lanceerde m'n sprint iets te vroeg, maar anders was ik ingesloten. Dus ging ik ervoor en heb ik geprobeerd het zo lang mogelijk vol te houden. Het was een goede move en ik kwam nog heel dichtbij de zege. In de laatste meters waren m'n benen alleen leeg, waardoor Philipsen er nog over kwam.'
Lees het artikel op de mobiele website