In het mom van: de eerste klap is een daalder waard... Fem van Empel heeft de eerste Wereldbekermanche van het nieuwe veldritseizoen op haar naam geschreven. In Waterloo deelde ze de concurrentie een ferme tik uit met haar sublieme vorm en verschalkte de crème de la crème van het internationale veldrijden.
Van Empel zelf is super tevreden na haar gewonnen wedstrijd, zo maakt ze duidelijk in het flashinterview. 'Een woord: Wauw! Ik heb mijn doel bereikt en dat is echt geweldig. Ik heb precies gedaan wat ik van tevoren als plan had opgesteld, al startte de laatste sprint eigenlijk wel heel vroeg. Het was mijn doel om een halve ronde voor de meet aan te gaan, maar Lucinda (Brand, red) had dat duidelijk ook als doel. Daardoor was het een groot gevecht richting elke bocht.'
Brand moest uiteindelijk genoegen nemen met de derde plek, achter Van Empel en Ceylin del Carmen Alvarado. De winnares vertelde over de concurrentie. 'Ik probeer natuurlijk altijd mijn doelen na te streven, maar je hebt geen invloed op wat de andere rensters doen. Het was een investering om naar de Verenigde Staten te komen en dan is deze prestatie super mooi.'
In de laatste ronde bestookten Van Empel en Brand elkaar met speldenprik na speldenprik. Elke bocht was weer onduidelijk wie er als eerste uit zou komen. Na veel duw- en trekwerk passeerde Van Empel haar rivaal, en gaf de koppositie toen niet meer op. Al moest ze nog wel afrekenen met Alvarado op het laatste rechte stuk. De renster van Alpecin-Deceuninck vocht voor wat ze waard was om bij Van Empel te blijven, en kwam zij aan zij met haar de laatste bocht uit. 'Dit was misschien wel de langste sprint uit mijn carrière', zegt de Bosschenaar dan ook over de laatste ronde. 'Ik ben heel blij om hier met de overwinning weg te gaan.'
Lees het artikel op de mobiele website