Voor de Belgen was de tweede rit in de Ronde van het Baskenland - welke uiteindelijk gewonnen werd door 2024-revelatie Paul Lapeira - een prima rit. Remco Evenepoel wist in de natgeregende etappe één bonificatieseconde mee te snoepen, terwijl Louis Vervaeke (derde) en Quinten Hermans (tiende) in de top-tien finishten.
'Ik zat eigenlijk gewoon goed geplaatst, omdat ik Remco en Mikel Landa veilig moest houden in de laatste kilometer en er in het algemeen gewoon weinig sprinters hier aanwezig zijn', vertelde Wolfpack-man Vervaeke aan Het Nieuwsblad. 'Uiteindelijk zat ik het wiel van Lapeira, maar ik had niet de benen om de zege van hem af te nemen. Het was een pure sprint voor het podium.'
Voor Hermans leek een tiende stek dan weer het hoogst haalbare. 'Het was heel gevaarlijk en glad', was de coureur van Alpecin-Deceuninck bij dezelfde Belgische dagkrant ook blij met het feit dat hij heelhuids de finish had gehaald. Op een bepaald moment waren er ineens heel veel valpartijen en leek het alsof er olie op de weg lag. De sprint zelf was heel hectisch. Jammer genoeg sloot ik me zelf in en kwam iedereen me langs alle kanten voorbij. Ik sprint dan wel naar een tiende plek, maar ik had gehoopt om dichter bij de zege te komen.' Kortom, mixed feelings bij Hermans.
Kijken we naar Soudal Quick-Step, dan zien we dus ook één seconde 'tijdswinst' voor Evenepoel, die zich mengde in een tussensprintje. 'Het was maar een kleine inspanning', vertelde ploegleider Klaas Lodewyck erover. 'Ze zal hoogstwaarschijnlijk de rekening niet maken, maar de boni’s lagen er gewoon. Bovendien zat iedere klassementsrenner daar klaar, dus dat is altijd mooi meegenomen. Gelukkig is er niemand van de ploeg gevallen, maar daarbij heb je altijd geluk nodig. Zoiets heb je niet in de hand, maar ik ben blij dat iedereen veilig op de bus zit.'
Lees het artikel op de mobiele website