De wegwedstrijd bij de vrouwen op de Olympische Spelen maakte veel los bij de Nederlandse ploeg. Juichend met beide handen in de lucht kwam Annemiek van Vleuten over de streep in Tokio. Even dacht ze olympisch kampioene te zijn, niets bleek minder waar. Anna Kiesenhofer reed nog vooruit, na een lange dag in de vroege vlucht. Van Vleuten pakte zilver, Elisa Longo Borghini brons. Voor haar was er echter geen moment verwarring over de kleur van haar medaille.
Na de finish vertelt ze bij Cyclingnews wat voor rekensom ze maakte. 'We wisten dat er drie rensters vooruit reden in de finale. Toen haalden we twee rensters in. Anna Plichta uit Polen en Omer Shapira uit Israël. Ik weet niet waar de verwarring is ontstaan, want toen ik die twee teruggepakt zag worden, wist ik dat er nog een renster vooruit moest rijden. De Nederlandse tactiek verbaasde mij al.'
Ze vertelt verder dat ze in de koers niets begreep van de Nederlandse dames. 'De verantwoordelijkheid om te achtervolgen lag bij hen. Zij hebben hier de beste ploeg. Ik dacht lang dat ze alles onder controle hadden.' De Italiaanse laat weten zeer tevreden te zijn met haar bronzen plak, nadat ze ook al derde werd op de Spelen van 2016. 'Ik deed wat goed voelde en ben hier onwijs blij mee. Marta Bastianelli en ik moesten hier heel hard voor werken, en we zijn beloond met een medaille.'
Lees het artikel op de mobiele website