Wout van Aert toonde zich vandaag van zijn beste kant in de slotetappe van Parijs-Nice. De Belg van Jumbo-Visma ontpopte zich tot een geweldige adjudant voor zijn Sloveense kopman Primoz Roglic. Hij werd immers onder grote druk gezet door een scherpe aanval van zijn Britse concurrent Simon Yates. Van Aert redde de meubelen, Roglic won Parijs-Nice. Eind goed, al goed.
In het flashinterview vertelt Van Aert dat het absoluut niet vanzelf ging. 'Vandaag was zwaarder dan we hadden gehoopt en verwacht. Vanwege de vele beklimmingen was het heel moeilijk om de wedstrijd te controleren. Ik had het geluk dat ik het gisteren enigszins rustig aan kon doen, waardoor ik vandaag met frisse benen volledig gefocust kon zijn op het naar binnen loodsen van Primoz. Hij had volgens mij niet zijn beste benen, dus ik heb hem geholpen door het gat met Yates beperkt te houden.'
Dit deed Van Aert met verve. De totale achterstand op de eindstreep was slechts negen seconden. 'Op de klim verloren we veel tijd, maar we konden de achterstand enigszins stabiliseren op een kleine halve minuut. Daarna ging de weg naar beneden in plaats van omhoog, en waren wij in het voordeel vanwege mijn gewicht en postuur. Ik wist dat het goed zat. Op een bepaald moment dacht ik zelfs nog aan ritwinst, maar dat werd te moeilijk.'
Desondanks wist Van Aert de groene trui wel veilig te stellen met zijn tweede plaats. 'Een trui winnen is natuurlijk altijd fijn. Na de etappe van vrijdag zag het er al goed uit. Eerder heb ik deze trui gewonnen in het Critérium du Dauphiné en in de Tirreno-Adriatico. Nu hier. Misschien in de zomer ook weer in de Tour de France... Wie weet. Nu is het tijd om me klaar te stomen voor het eerste monument.' Van Aert doelt met zijn slotzin op Milaan-Sanremo, die over een week op het programma staat.
Lees het artikel op de mobiele website