Tadej Pogacar reed de afgelopen twee jaar zo een beetje iedere grote wedstrijd op de kalender. Hij startte in ieder Monument en won tevens beide jaren de Tour de France. Maar het eist ook een tol: het is een lang jaar, en er zijn veel verplichtingen. Is het wel goed, zo veel drukte? En misschien belangrijker: is de Sloveen eigenlijk wel tegen te houden?
Philippe Gilbert weet hoe het is om veel grote koersen te rijden, en te winnen. Maar volgens hem gaat het daar niet om bij Pogacar: hij zoomt in op de media-aandacht en de verplichtingen van de wereldkampioen. 'Misschien is het juist dit aspect dat hem uitput', vertelt hij aan Le Soir. 'Ik was verbaasd hem dit najaar op zoveel verschillende plekken te zien. Ik vraag me soms af hoe hij kan rusten en zich op zijn training kan concentreren.'
Na zijn lange wegseizoen was Pogacar te zien in criteriums in Andorra en Monaco, maar was hij ook aanwezig bij UAE-dagen op Gran Canaria en in de Emiraten. 'Hij was bij veel evenementen aanwezig. Hij is altijd erg gul, geeft veel van zichzelf, doneert materiaal voor veilingen, enzovoort. Maar van half oktober tot begin december heeft een professioneel wielrenner rust en stilte nodig.'
Pogacar is dan ook open over de mentale druk die hij voelt van dit soort dingen. Maar ook in de koers put hij zichzelf uit. De Belg ziet dat hij tegen zijn natuur in moet rijden de laatste jaren. 'Zijn team zei tegen hem: "Stop met aanvallen, volg gewoon, volg gewoon, we vragen je niet meer om etappes te winnen." Door dat aan Tadej op te leggen, dwing je hem tegen zijn natuurlijke instincten in te koersen. Hij is het type waartegen je zou moeten zeggen: "Ga ervoor, geniet ervan."'
Lees verder onder de foto!
Wat maakt Pogacar Pogacar? 'We hebben het niet over Miguel Indurain'
Want er bestaat momenteel geen veelvraat zoals de Sloveen, en er komt maar eentje in de buurt van zijn honger voor succes. 'Hij wil de beste wielrenner aller tijden worden, en hij is goed op weg. Hoewel het vergelijken van tijdperken altijd lastig zal blijven, heeft de wielersport zich enorm ontwikkeld tussen de tijd van Eddy Merckx en die van hemzelf. Het is moeilijk om prestaties te vergelijken, maar één ding kunnen we zeker vergelijken: de wil om te winnen.'
'Eddy stopte nooit, en Tadej ook niet', gaat Gilbert verder. 'We hebben het hier niet over Miguel Indurain, die de Tour kon winnen zonder een etappe te winnen. Pogacar is het tegenovergestelde; hij heeft de koninginnenritten, de tijdritten, misschien wel alle truien nodig om geschiedenis te schrijven.' De Waal noemt zijn verloren slotrit van de Tour de France als voorbeeld.
Daar gaf Pogacar, in de gele trui, alles om nog te winnen, ook al nam hij daarbij flink wat risico's. Uiteindelijk moest hij het afleggen tegen Wout van Aert, maar Gilbert genoot met volle teugen. 'De kasseien waren nat en glad, alle ingrediënten waren aanwezig voor een valpartij en om de eindoverwinning in gevaar te brengen, maar hij ging ervoor. Hij houdt ervan!'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties