Mathieu van der Poel

Dit is de pagina over Mathieu van der Poel, een Nederlandse wielrenner van Alpecin-Premier Tech. Hij is Neerlands hoop in bange dagen als het gaat om zeges in het veld, de mountainbike en de weg. In de Leiderstrui verzamelt al het nieuws over Van der Poel en houdt tevens zijn biografie bij.

Volg hier alles van Van der Poel op Facebook!

Van der Poel begint als topper in het veld

Mathieu van der Poel, geboren op 19 januari 1995 in Kapellen, groeide op in een wielerfamilie met vader Adrie en grootvader Raymond Poulidor als inspiratiebronnen. Al in de jeugdcategorieën toonde hij zich extreem veelzijdig. Hij werd wereldkampioen bij de junioren op de weg en domineerde jeugdparcoursen in het veldrijden. Zijn technische vaardigheden, wedstrijddurf en aangeboren explosiviteit maakten hem al vroeg tot een van de grootste talenten van zijn generatie.

Bij zijn overstap naar de profcategorie in 2013–2014 bleef Van der Poel direct hoge ogen gooien. Hij combineerde jeugdige onbevangenheid met een uitzonderlijke techniek, waardoor hij al snel tussen de gevestigde namen meedraaide. Ondanks blessures en fysieke groeipijnen bleef hij podiumplaatsen behalen. Zijn agressieve rijstijl en vermogen om wedstrijden van ver open te breken maakten hem op jonge leeftijd een attractie in het veldrijden.

Rond 2015–2016 brak Van der Poel volledig door als profveldrijder met zijn eerste wereldtitel in Tábor. Deze zege op 20-jarige leeftijd maakte hem tot een van de jongste wereldkampioenen ooit. In de daaropvolgende jaren groeide hij uit tot de uitdager van Wout van Aert in een van de grootste rivaliteiten uit de moderne veldrijgeschiedenis. Zijn dominantie in sommige seizoenen, inclusief reeksen van tien tot vijftien zeges op rij, onderstreepte zijn suprematie.

Lees verder onder de foto!

Van der Poel direct een wereldster op de weg

Vanaf 2018 verlegde Van der Poel zijn focus geleidelijk naar de weg, waar hij al snel liet zien dat zijn talent geen disciplinegrenzen kende. Hij won direct klassiekers zoals Dwars door Vlaanderen en de Brabantse Pijl. Zijn heroïsche overwinning in de Amstel Gold Race van 2019, na een onmogelijke achtervolging in de slotkilometers, werd een van de meest iconische momenten van zijn carrière. Zijn veelzijdigheid maakte hem meteen een wereldster.

In de jaren daarna groeide Van der Poel uit tot een van de dominante figuren in het klassieke voorjaar. Hij won meerdere Monumenten, waaronder tweemaal de Ronde van Vlaanderen en Milaan–Sanremo in 2023. Zijn overwinning in Parijs–Roubaix datzelfde jaar, gedicteerd door pure kracht en technische beheersing over de kasseien, bevestigde hem als een van de beste klassiekerrenners van zijn generatie. Zijn aanvallen bleven onvoorspelbaar en magnetiserend.

2023 werd een mijlpaal met het behalen van zijn eerste wereldtitel op de weg in Glasgow. In een loodzware koers reed Van der Poel solo weg en hield hij stand ondanks een valpartij in de finale. Het leverde hem de felbegeerde regenboogtrui op en zette hem in een uniek rijtje renners die wereldkampioen werden in meerdere disciplines. De triomf versterkte zijn reputatie als de ultieme allrounder.

Lees verder onder de foto!

Van der Poel sukkelt met de rug, maar pakt wel mooie zeges

In 2024 zette Van der Poel zijn status als klassiekerspecialist kracht bij met opnieuw een indrukwekkend voorjaar. Hij verdedigde succesvol zijn titel in Parijs–Roubaix dankzij een gecontroleerde maar dodelijk efficiënte aanval in de finale. Ook in de Ronde van Vlaanderen eindigde hij opnieuw vooraan, ondanks extreme druk van rivalen als Pogacar en Van Aert. Zijn constante dominantie in Monumenten onderstreepte dat hij zich inmiddels in het rijtje grootste voorjaarsrenners uit de geschiedenis had gevestigd.

Alinea – Wegseizoen 2025 Het seizoen 2025 draaide voor Van der Poel om verdere verfijning van zijn planning en selectieve doelen. Hij richtte zich opnieuw op de grote klassiekers, waarbij zijn winst in Milaan–Sanremo en Parijs-Roubaix, ondanks concurrentie van Tadej Pogacar, zijn status als legende bevestigde. Zijn rol als leider binnen Alpecin-Deceuninck werd sterker, met een ploeg die volledig rond zijn ambities draaide.