Wilfried over Strade: ‘Veelkoppig wezen, hels onderweg, feeëriek aan finish'

Kunt u ook niet wachten op zaterdag? Wij ook niet. Er is al veel geschreven en voorbeschouwd door ons. Hierbij nog een stukje, van Wilfried de Jong, die in zijn onlangs verschenen boek De man en zijn wielerverhalen prachtig over Strade Bianche schreef.

De Jong heeft het dan over de voorjaarsklassieker die hij via de RAI keek. ‘Beelden vanuit de heli. Alsof een reuzenhand met een kwast een lik okergele verf door het landschap had getrokken. En dan weer op de grond, met die besmeurde koppen op de onverharde wegen. Wout van Aert en Tiesj Benoot reden als aanstormende voormannen op kop.’

Ja, De Jong is een romanticus pur sang. ‘Flandriens van nu dienden zich aan in middeleeuws Italië. De absolute winnaar van de Strade Bianche was het parcours zelf. Deze klassieker is een veelkoppig wezen; vuil en lyrisch, feeëriek aan de finish, hels onderweg.’

Rotterdammert De Jong, in gedrag een halve Italiaan ook, heeft deze koers diverse keren lijfelijk aanschouwd. Hij keek zoals journalisten niet vaak kijken. Met oog voor detail. Voor het wielerleven voor, achter, naast of rondom de koers zelve. ‘Aan de voorkant zagen de coureurs er door het slijk uniform uit, als zwart-witsoldaten, maar op hun schone ruggen schreeuwden de kleuren en de typografie van de wielershirts.’ (Foto: IDL)