Bredewold goudeerlijk na prachtige zege Amstel Gold Race: 'Was bang om aan te vallen'

Van tevoren werd er niet per se naar de naam Mischa Bredewold gekeken. Maar in de finale van de Amstel Gold Race bewees de Nederlandse iedereen ongelijk door als eerste over de streep te komen. Zo was het niet Lorena Wiebes en niet Lotte Kopecky, maar toch een renster van SD Worx-Protime die de zege pakte in Limburg. En als Bredewold wint, dan volgt er altijd een heerlijk interview.

Ze kon zelf niet geloven dat ze de grootste klassieker van Nederland had gewonnen. 'Ik ben enorm verrast', aldus Bredewold in het flash interview. 'Ik moest lang wachten voordat alles op zijn plek viel, ik had mentaal een heel zware week. Maar het team heeft me erdoorheen getrokken. Ze kennen me inmiddels heel goed. Topsport is niet makkelijk. Soms twijfel je aan jezelf en ben je met jezelf aan het worstelen. Je stopt zo veel tijd, moeite en emotie erin, en dan valt het niet op zijn plek. Het voelt soms niet eerlijk. Zo werkt het natuurlijk niet, maar het is moeilijk om een koers te winnen. Daar heb je een team voor nodig. Dat heeft me enorm geholpen.'

Dat juist Bredewold wint van haar ploeg, dat was niet helemaal een verrassing. 'Dit was het plan. We hebben heel erg gefocust op Lotte, maar dit is wel hoe we koersen als team. Je kan altijd aanvallen en je kans grijpen, en dit was perfect. Ik voelde me eigenlijk helemaal niet goed in de kopgroep, ik had het echt lastig. Puck en Juliette gingen, en het klikte eigenlijk. Ik kon hen niet direct volgen, maar ik bleef in de buurt. Ellen (Van Dijk, red.) was daar de perfecte lotgenoot, ik schreeuwde tegen haar: kom op, we moeten het samen doen! Ze kunnen niet harder rijden dan wij. Ik ben blij dat we allebei vol hebben gereden.'

Lees verder onder de video!

Bredewold: 'Fuck, het is de Amstel!'

Diezelfde Van Dijk versnelde met vijf kilometer te gaan. Alleen Bredewold kon volgen. 'Ik ben blij dat ze ging. Ik was te bang om te gaan, ik gokte eigenlijk alles of niets op de spurt. Ik dacht: misschien kan ik ze deze keer volgen, omdat ze zo hard hebben moeten werken. Maar toen Ellen ging, dacht ik dat ze zouden volgen. Dat deden ze niet, en toen dacht ik: dan is het aan mij. Danny (Stam, ploegleider, red.) zei tegen me: het is alles of niets.'

Op de Cauberg liet de 24-jarige voormalig Europees kampioene haar 14 jaar oudere landgenote achter. 'Ik haat de Cauberg', verzucht ze. 'Ik moest gewoon doorrijden, en niet naar mijn vermogens kijken. Maar op de top was ik alleen, en toen dacht ik: nu gaan we.' Op de vlakke aanloop naar de meet bleek ze veilig. Zo pakte ze haar mooiste overwinning ooit, nog mooier dan haar Europese titel in Drenthe. 'Het betekent zoveel. Fuck, het is de Amstel! Zo'n grote koers, in Nederland: het is een fucking droom.'