Démare legt zich geen limieten op, jarige Gaviria geeft zichzelf mooi cadeau

Woensdag werd de Ronde van Wallonië afgesloten met een zware etappe door de heuvels en in de Tour du Limousin wachtte de renners ook een lastige finale. Hieronder vindt u de reacties van de hoofdrolspelers.

Démare stelt eindzege veilig met etappewinst

Arnaud Démare hield in de lastige slotfase van de laatste etappe van de Ronde van Wallonië stand en won naast het eindklassement zelfs de etappe in de sprint van een uitgedunde etappe, een waar droomscenario. ‘Het is geweldig', zegt hij in een persbericht. Normaal gesproken zou het parcours van de slotetappe met een steile heuvel in de laatste tien kilometer te zwaar voor hem zijn, maar Démare is naar eigen zeggen in topvorm. ‘Met deze vorm leg ik mijzelf geen limieten op.'

Zondag wacht voor Démare de Franse titelstrijd, die hij al eens won. In zijn huidige vorm zijn de verwachtingen voor een tweede nationale titel groot. ‘Ik denk er veel aan, nadat het parcours is veranderd. Het is nu een stuk makkelijker. Met mijn huidige vorm en de parcoursen die ik aankan, geloof ik écht in mijn kansen.’

Jarige Gaviria beloont zichzelf met etappezege

Waar Fernando Gaviria normaal gesproken vaak de sprint afwacht, besloot hij in de tweede etappe van de Tour de Limousin het op een andere manier af te maken. Nadat Joel Suter met nog een kilometer te gaan demarreerde, sprong de Colombiaan op zijn wiel om in de laatste lastige slotmeters met een machtige versnelling zijn medevluchter te verschalken. Hij gaf zichzelf daarmee een mooi verjaardagscadeau. ‘Ik ben heel blij met vandaag. Ik had geen mooier cadeau kunnen wensen’, vertelt hij op de ploegsite.

Nadat de eerste etappe te lastig bleek voor Gaviria, wist hij dat de tweede etappe hem beter lag. ‘Het was een ingewikkelde finish. Ik wist dat het vanwege de lastige finale en aanloop met smalle wegen belangrijk was om mij vooraan te positioneren, ook al moest ik reageren op aanvallen. Dat ging echter perfect en ik ben blij dat ik de benen had om het af te maken.' (Sirotti, 2019)