Achttien jaar gekoerst, pas enkele maanden gestopt en het wielrennen is al bijna vergeten in het leven van Bram Tankink. Hij heeft een nieuwe baan, appt nog wat met wielervrienden, maar verder komen de fiets en zijn oud-collega's amper meer in het leven van Tank voor. Dat vertelt hij in een interview met het NRC.
Begeleiding kreeg Tankink niet bij LottoNL-Jumbo, om het zwarte gat te voorkomen. ‘Eén telefoontje van mijn ploegleider, verder niet. In zo’n ploeg zit tachtig man, die jongens zijn gewoon met fietsen bezig. De meesten die stoppen verdwijnen via de achterdeur en hoor je niets meer van’, weet Tankink. Fietsen doet hij zelf ook amper meer. Hij zat één keer op zijn afscheidscadeau, om de auto van de garage te halen.
Met de meeste wielrenners met wie hij jarenlang lief en leed deelde, heeft hij dan ook geen contact meer. ‘Vrienden ben je niet van elkaar. Natuurlijk ligt de één je meer dan de ander, maar buiten het fietsen zie je elkaar weinig.’ Wel zat Tankink laatst met Jos van Emden en Tom Dumoulin in een huisje in de Ardennen. ‘Gezellig. Vrouwen en kinderen mee.’
Contacten met Jumbo-Visma zijn er amper. ‘De verzorgers, mechaniekers, de mensen die het dichtst bij je stonden, spreek ik nog wel eens. Maar verder denkt iedereen: Bram redt zich wel’, vertelt Tankink, die inmiddels een nieuw doel heeft in de mijlenloop van Haaksbergen, die 25 jaar geleden voor het eerst door zijn vader werd georganiseerd: 16 kilometer hardlopen. (Foto: social media Tankink)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties