Column: In het Witte Huis kunnen ze wel een vleugje Sepp Kuss gebruiken

De Amerikaanse verkiezingen van 2020 worden bijna afgesloten en dat is maar goed ook. De beschuldigingen en verwijten heen en weer blijven maar doorgaan, het negatieve wint het tegenwoordig van datgeen wat positief is. Ondertussen fietst een 26-jarige kerel uit Colorado momenteel campagne voor zichzelf in de Ronde van Spanje. Waarom iedereen wat kan leren van Sepp Kuss, de meesterknecht en klimconnaisseur van Jumbo-Visma.

De bescheidenheid van Kuss is totaal het tegenovergestelde van de bigger&better-cultuur in Amerika. Joe Sixpack, de verpersoonlijking van de average American, en hun bestuurders zijn tegenwoordig vooral bezig met gal spuwen richting elkaar, het egoïsme druipt er vanaf. Het gaat alleen nog maar over 'I', niet over 'We'. Er wordt wat af gepolariseerd, de Verenigde Staten zijn bijna geen verenigde staten meer. Dat moeten ook Donald Trump en Joe Biden zien, de patriotten van het vingertje wijzen. Tot zover de negatieve zijde van dit verhaal, nu over naar de kant hoe het ook kan en zou moeten.

'Sepp wil zijn teamgenoten nooit laten zitten'

In het woordenboek van Kuss heeft nooit 'I' gestaan, maar enkel 'We'. Wielrennen is een teamsport en daar schikt de ranke klimmer zich volledig naar. Maar waar komt dat vandaan, die overgave voor het grotere geheel? De overgrootouders van Kuss immigreerden vanuit Slovenië naar Leadville in Colorado om te gaan werken in de mijnen. Durango, waar Kuss is geboren, ligt boven de 2000 meter en is een ski-oord. Het mag dan ook geen verrassing zijn dat de vader van Kuss, Dolph, voormalig ski-coach was van het Amerikaanse Olympische team (in 1964 en 1972).

De sportfamilie Kuss trok er in de jonge jaren van Sepp ontzettend vaak op uit. Kuss bleek uiteindelijk talent te hebben in ijshockey, cross country-skiën, mountainbiken en zelfs kajakken. 'Maar als een skiwedstrijd samenviel met een ijshockeywedstrijd, koos hij resoluut voor ijshockey. Sepp wilde zijn teamgenoten nooit laten zitten', zegt moeder Sabina tegen TeamUSA. 'Hij zet zichzelf altijd op de laatste plaats, Sepp doet gewoon wat goed voelt voor hem.'

Op jonge leeftijd zat Kuss weliswaar vaak op de mountainbike, een ritje op een wegfiets had hij nog nooit gemaakt. 'Dat is in Durango, waar ik vandaar kom, gewoon niet stoer. Waarom zou je op de weg gaan fietsen als je ook kan mountainbiken, wat veel vetter is?' Uiteindelijk maakte hij toch de switch, omdat Kuss het professionele mountainbiken niet geweldig vond. Het wereldwijd najagen van punten om maar vooraan te mogen starten, dat vond de Amerikaan niks.

Kuss had zelf in de rode trui kunnen zitten

Uiteindelijk kwam Kuss na twee jaar bij Rally Cycling in 2018 bij LottoNL-Jumbo terecht. Bij die ploeg voelt de man uit Colorado zich volledig thuis. 'De kameraadschap is heel belangrijk voor Sepp', zegt zijn moeder. 'Hij houdt ervan om werk te verrichten voor zijn teamgenoten en hij weet dat hij dat werk op een of andere manier terugbetaald krijgt.'

Maar kopman zijn, dat is niet weggelegd voor hem, zo vertelde Kuss zelf tegen Cyclingnews. 'Daar heb ik de mindset niet voor. Je moet zo gefocust zijn en het kost heel veel energie. Je moet jezelf volledig opofferen en het kost krachten die je als supporter niet zo 1,2,3 ziet.' Bergop op kop ranselen voor iemand als Roglic, die wel de pure winnaarsmentaliteit heeft, daar voelt Kuss zich veel beter bij.

Dat bleek ook deze Vuelta weer. Kuss verloor in de etappe naar Aramón Formigal tien minuten, en dat is precies de achterstand die hij nu heeft op leider Carapaz. Wie de ex-mountainbiker zag fietsen op de Angliru, weet wel dat Kuss bergop de benen heeft om de Ronde van Spanje naar zijn hand te zetten. Mocht hij Wout van Aert geheten hebben, waren de rapen nu gaar geweest in België. Maar Kuss is Kuss en zal er geen moment van wakker liggen. 'Het klinkt me niet leuk in de oren om een klassementsrenner te zijn.'

Terug in Durango kan hij weer echt Sepp Kuss zijn

Na het wielerseizoen zal Kuss, in de koersmaanden woonachtig in Puigcerdà (vlakbij Girona), terugkeren naar Durango, waar zijn roots ligt. 'In Durango is hij nog steeds Seppy', citeert The Durango Herald. 'Iemand die van grappen en lol maken houdt, totaal niet egoïstisch is. Als Sepp huiswaarts keert, gaat het over wat hij gemist heeft aan het thuisfront en niet over zijn prestaties in de grootste wielerkoersen ter wereld.'

Wat Kuss zelf vooral wil bij thuiskomst is lol maken. 'Mijn mountainbike-vrienden vinden het jammer dat ik de weg op ben gegaan, maar niet negatief bedoeld hoor! Ze weten dat ik niet veranderd ben. Het belangrijkste is dat ik nog met ze ga mountainbiken en daarna wat biertjes met ze drink. Dat is ongelofelijk belangrijk voor me.'

Iedereen kan wat van Kuss leren

Met Quinn Simmons komt er nog een Amerikaanse wielerprof uit Durango. De junioren-wereldkampioen kan ontzettend veel leren van zijn stadsgenoot Kuss, daar hij zich recent in de nesten werkte met enkele opvallend politieke tweets. Maar eigenlijk kan elke Amerikaan, Europeaan en wereldbewoner wat leren van de kernwaarden van Kuss. 'We' is belangrijker dan 'I', vergeet nooit waar je vandaan komt en keep things fun. Bedankt voor deze realisatie, Sepp Kuss! (foto: shootmetoo.nl/@remogino1)

Tom van der Salm | mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl