Column: Onderschat de 'frisse neus' niet, alleen fietsen is best leuk

Zoals bekend wordt ons op dit moment geadviseerd zo veel mogelijk binnen te blijven. Alleen voor essentiële zaken mogen we naar buiten, waaronder het halen van 'een frisse neus'. Hierop was kritiek, met als argument: 'binnen blijven is niet moeilijk'. Op zich waar, maar volgens mij onderschatten mensen hoe sterk zo'n frisse neus is.

In deze voorjaarsmaanden lekker met een groepje de weg op, kop over kop, toeren en ouwehoeren. Heerlijk, zult u denken, en dat kan ik me voorstellen. Misschien is het handig om te weten dat ik, nog meer dan collega Bram, een 'nobody' ben op de fiets. In plaats van een zadeltasje heb ik vaak gewoon een hele rugzak om, en ik heb er een sport van gemaakt mijn kleding zo min mogelijk te laten matchen.

Daarnaast fiets ik niet in groepen. Ten eerste omdat ze mij met mijn rugzakje niet zouden accepteren, ten tweede omdat ik de bochtentechniek heb van een peuter met zijn ogen dicht. Na elke bocht zou ik een sprint moeten trekken om weer bij de groep te komen, niet vol te houden. Normaal fiets ik dus met maximaal twee vrienden of familieleden. Nogmaals, heerlijk. Maar ook het fietsen in je eentje is, vooral in deze tijden, supernuttig.

De fiets helpt ons ordenen en maakt creatief

Ik heb het in mijn column begin januari al gehad over de therapeutische werking van de fiets. Op de fiets kun je dingen op een rijtje zetten. Nu we te maken hebben met een shitload aan informatie over één onderwerp en een gebrek aan informatie over andere onderwerpen, is dat des te belangrijker.

Op de fiets orden ik de informatie die onze ministers ons geven. Ik ben zeer tevreden met die informatie. Waar voorheen alleen sport mij een gevoel kon geven 'Nederlander' te zijn, deed Mark Rutte dat met zijn speech nu ook, hoe zeer ik het ook vaak met zijn partij oneens ben. Nog nooit voelde ik om me heen zo'n groot vertrouwen in het kabinetsbeleid.

Daarnaast ben ik op de fiets op mijn creatiefst. Ik schrijf deze weken de 'onzinnige verslagen van wat had kúnnen gebeuren' over de klassiekers. Dat biedt mij troost, en hopelijk biedt het dat ook aan wat lezers. De onzin die in die koersen gebeurt, krijg je niet bedacht als je gewoon gaat zitten denken. Dat werkt voor mij alleen als ik tegen de wind in beuk op de dijk, terwijl ik mijn spuug netjes binnenboord houd.

Eindelijk dankbaar om in Nederland te wonen

Maar hetgeen waar ik het meest aan denk, als ik bloed proef bovenaan de Wageningse Berg, is dat het me eindelijk lukt dankbaar te zijn dat ik in Nederland woon. Een land waarin de gezondheidszorg top is en de communicatie van de overheid relatief helder. Een land waarin veruit het grootste deel van de mensen zich netjes aan de voorschriften houdt. En bovenal een land waarin een lullige uitdrukking als 'het halen van een frisse neus' het gewoon tot in officiële overheidscommunicatie kan schoppen. Onderschat dat alstublieft niet. (foto: Proshots)

Door: Ward Hilhorst (ward@indeleiderstrui.nl)