Gespot op (Strava): Het verhaal achter de krankzinnige klimdag van Ciccone

Renners zijn niet altijd even open over hun prestaties, wattages en gegevens, maar Strava biedt bij veel mannen en vrouwen toch uitkomst. Wie reed er records aan puin tijdens trainingen en hoe presteerden de renners in wedstrijden? In de Leiderstrui kijkt in 'Gespot op Strava' wekelijks naar de cijfers achter de prestatie. Deze week: Giulio Ciccone.

We kunnen hier ritten uit gaan lichten van Nederlanders en Belgen die hun dagelijkse blokje om doen of we kunnen ons nog eens verbazen over de hoge wattages tijdens een Zwift-race. Dat viel allemaal natuurlijk in het niet bij de inspanning die Ciccone op zondag 19 april deed. De Italiaan reed de Mount Everest op en dan nog even een dikke Alpe d'Huez erbij. Mede dankzij Trek-Segafredo kunnen we in detail kijken naar deze waanzinnige inspanning.

Wat was het plan van Ciccone?

Wat was het plan van de 25-jarige Italiaan? De Mount Everest beklimmen, virtueel, en dus minimaal 8.848 hoogtemeters overbruggen. Thuis, op zijn thuistrainer, op zijn balkon. Trek-Segafredo laat in een interessant overzicht zien dat Ciccone een klim (de Alpe di Zwift van 12,5 kilometer aan 8,2 procent gemiddeld) tien keer moest bedwingen om zijn doel te behalen. En daar werd zelfs een wiskundige formule op losgelaten. De klim aan 230 watt gemiddeld omhoog fietsen en in de afdalingen uithijgen en 130 watt wegtrappen. Dan zou het fysiek moeten lukken.

Per klim zou Ciccone 56 minuten uittrekken, per afdaling 11 minuten. Op die manier zou hij 11 uur en 9 minuten moeten doen over zijn inspanning voor 10.000 hoogtemeters. 'Ik wilde iets stimulerends doen en de mensen die thuis zitten entertainen. Ik was niet uit op een grote prestatie, ik wilde 10.000 hoogtemeters halen door te fietsen en online tijd door te brengen met vrienden en fans. Ik heb mezelf vaak afgevraagd waarom ik dit mezelf aandeed, maar dankzij het gezelschap ging dit steeds snel weer over', aldus Ciccone, die de prestatie ook opdraagt aan het noodlijdende Italië.

Toch stelde hij na afloop dat hij zich nog nooit zo slecht had gevoeld. En dan te bedenken dat Trek-Segafredo er nog alles aan had gedaan om de renner te ondersteunen. Een gebrek aan suiker had hem de das om kunnen doen, de lactaat had op ieder moment uit zijn oren kunnen spuiten en de ledematen hadden kunnen tegen sputteren. Er werden voedsel, sportdranken en gelletjes richting een balkon in Monaco gestuurd. In totaal verloor Ciccone 3 procent van zijn lichaamsgewicht. Naar eigen zeggen was dat 2,5 kilo. Hij verbrandde dan ook 9.000 calorieën en at er 5.150 calorieën voor terug. Om precies te zijn: 26 bidons (waarvan 5 liter water en 8 liter sportdrank), 8 kleine panini's, 1 grote panini, 6 repen, 9 gelletjes en 2 bananen.

Ciccone ijzersterk naar snellere tijd

Leuk, al die plannen, maar hoe ging het in de praktijk. We moeten zeggen: Bravissimo! Ciccone had volgens schema 11 uur en 9 minuten moeten doen over 10.000 hoogtemeters, maar deed het binnen 10 uur en 47 minuten. En hoewel hij he-le-maal naar de klote was, maakte hij de tiende beklimming van de Col di Zwift in stijl af en reed hij de benen nog even los tijdens de afdaling. Na 11 uur, 20 minuten, 255 kilometer en 10.397 hoogtemeters was het mooi geweest.

Ciccone reed gemiddeld 209 watt, met een gemiddelde cadans van 78 trappen per minuut. Interessant is dat hij bij iedere klim gemiddeld één trap per minuut gemiddeld minder deed. Zware benen, we kennen het allemaal. Dan trap je zwaarder om je toch nog fijn te voelen in plaats van snel rond te draaien. Niet zo gek in het geval van Ciccone. Van de 11 uur en 20 minuten was hij 9 uur en 17 minuten aan het klimmen en 1 uur en 42 minuten aan het dalen.

Het gemiddeld geschatte wattage van 230 watt tijdens de beklimmingen werd bijna exact genomen door de Italiaan. Hij kwam tot 229 watt gemiddeld. De snelste beklimming was opvallend genoeg zijn laatste. Hij perste er nog even alles uit en in 54 minuten en 3 minuten was hij boven. 'Giulio voelde zich de eerste uren niet super, maar hij bleef rijden op het geplande tijdschema. Na een paar uur voelde hij zich beter en begon hij zelfs in te lopen op het schema', zo legt Trek-Segafredo uit.

Don't try this at home!

Renners zijn een beetje gek. Willie Smit reed al 1.000 kilometer in 37 uur, Geraint Thomas ging drie dagen achtereen twaalf uur op de fiets zitten en Ciccone maakte het dus helemaal bont. Don't try this at home, willen we dan ook zeggen. Deze prestaties zijn niet gezond, helemaal niet voor een recreatieve fietser. En hou in het achterhoofd dat het RIVM in deze tijden opdraagt om vooral niet te gek te doen tijdens trainingen.

Dat gezegd hebbende: Petje af voor Ciccone, die op dinsdagavond 21 april alweer op de fiets zat voor een Zwift-rit van 41 kilometer. Zijn 711 hoogtemeters vielen een beetje in het niet bij die ene dag. Die ene malle 19 april, waarop hij de Mount Everest+ in stijl beklom.

Voor meer Gespot op Strava, klik hier.

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: redactie@indeleiderstrui.nl)