Wielerjournalist Bert Wagendorp kijkt uit naar de Tour de France in de nazomer en herfst. Hij bevindt zich nu al in de Languedoc, een regio met eindeloze zonnebloemvelden. In zijn blog op De Muur schrijft hij over uitgesteld genot, maar ook over Fransen die hun zomer onthoofd vinden.
'Voor ons liggen de eindeloze hoeveelheid kilometers van de nazomer en de herfst. Dat is een erg fijne gedachte. Het is uitgesteld genot, alsof je een cadeau, dat door omvang en gewicht zeer veelbelovend lijkt, nog even in de verpakking laat. Frankrijk ligt er intussen, heb ik inmiddels kunnen vaststellen, verweesd bij’, schrijft Wagendorp.
De zonnebloemen waar wielerfotografen zo dol op zijn staan er nu nutteloos en treurig bij. ‘Het decor voor een afgelaste film. Ineens viel het me op dat het ook best lelijk is, zo’n heuvel vol dezelfde bloemen. Beetje kunstmatig ook, al dat geel. Nergens barbecueënde Fransen in de berm ook, geen rennersnamen op het nieuwe asfalt noch een verdwaalde bidon in het gras. Het Frankrijk van de zomer is het Frankrijk van de zomer niet meer, de Franse zomer is onthoofd’.
Dat merkt ook Jean-Claude Visentin van restaurant Le Tirou in Castelnaudary. Die liet Wagendorp een kast in zijn hal zien. Een kast vol met wielrennertjes en miniatuur-Tourautootjes. ‘Mijn troost in deze zware tijden,’ aldus Visentin met treurige blik. ‘Hij komt nog,’ schrijft Wagendorp. ‘Maar hij schudde zijn hoofd. Zie je het voor je, een Tour in de regen en wind? En de mensen zijn straks weer aan het werk hè. Die hebben geen tijd voor de Tour. De zonnebloemen zijn straks verdwenen en de meisjes van het podium mogen ook al niet meer. Het wordt een Tour zonder leven.’ (foto: Screenshot).
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties