Ben O'Connor is de welverdiende derde hond: 'Dit zijn dagen waarop je mentaal veerkrachtig moet zijn'

Waar er twee honden vechten om een been, gaat de derde er mee heen. Dat spreekwoord was donderdag van tel in de Tour de France, waar Ben O'Connor uit Australië against the odds de achttiende etappe van de Ronde van Frankrijk naar zijn hand wist te zetten in een rit waarin iedereen Tadej Pogacar en Jonas Vingegaard verwachtte.

O'Connor maakte handig gebruik van het schaakspel tussen de twee tenoren en sloop er in de vallei richting de Col de la Loze vandoor. 'Op Glandon heb ik vroeg in de rit veel geprobeerd, maar het kwam terug en ik voelde me goed in de groep der favorieten. Ik zag Felix Gall en Primoz Roglic gaan en ik dacht: 'Doe het gewoon, volg hen.''

'Op Glandon en vervolgens onderaan Madeleine was ik er bijna fysiek op, maar dit zijn dagen waarop je mentaal veerkrachtig moet zijn en op jezelf moet vertrouwen. Ik had vandaag echt zelfvertrouwen nodig, van mezelf en van het team', aldus de dolgelukkige kopman van Jayco AlUla, die ook steeg naar plek tien in het algemeen klassement.

Richting het einde was het nog oppassen voor Pogacar en Vingegaard, maar die hielden elkaar en dus O'Connor in toom. 'Ik was bang dat ze achter me zouden gaan aanvallen en dat ik in de laatste kilometers zou ontploffen. Toen Rubio gelost was, wilde ik in de laatste vijf kilometer gewoon niet meer ingehaald worden door de geletruigroep. Toen ik hoorde dat het met nog drie kilometer te gaan nog drie minuten was, voelde dat zo goed.'

Lees verder onder de foto!

O'Connor ondervindt nog altijd last van val op dag één

En zo mag hij na Tignes ook La Loze bijschrijven. 'Het is bijzonder om het hier in de Tour de France weer te doen. De laatste keer in Tignes was een complete schok, maar deze keer heb ik er veel meer van genoten. Ik heb vandaag een superdag gehad, ik was eindelijk weer mezelf na 17 dagen worstelen', aldus O'Connor, die viel op dag één van de ronde.

Daar heeft hij ook nog altijd last van, zo vertelt hij. 'Mijn knie is nu helemaal kapot, het doet echt pijn. Het blijft hangen en de pijn stopt pas aan het einde van de race. Maar om het eindelijk voor elkaar te krijgen... Ik heb die overwinning op dag 10 nagejaagd, het was erg frustrerend toen Simon Yates won. Dit moment vandaag is echt geweldig. Je wilt altijd weer een overwinning in de Tour en je kunt er geen genoeg van krijgen.'