Evenepoel deelt pijnlijk detail van december-crash en reageert op 'extreem' gerucht rond hem en Oumi

Remco Evenepoel sprak al veel over zijn prachtige wielerseizoen, de enorme tegenslagen en recent gaf hij een update over zijn herstel, na een crash tijdens een training. In gesprek met HLN voelt komt de Belg nu ook aan het woord over andere zaken. Zijn vrouw Oumi bijvoorbeeld, en de eerste minuten na zijn val in december.

Met twee keer goud op de Olympische Spelen, een derde plaats in zijn eerste Tour de France en nog maar eens een wereldtitel op de tijdritfiets kroonde Evenepoel zich tot 'Belg van het Jaar', de hele aanleiding van een uitgebreid gesprek. Zo biecht hij bijvoorbeeld op dat hij na zijn gouden plak op de olympische tijdrit al voorspelde dat er ook één in de wegwedstrijd kon volgen. 'Na die eerste gouden medaille ben ik naar huis gereden en toen ik met mijn ouders en mijn grootouders zat te eten, zat ik in een flow en heb ik gezegd: "Als er niks voorvalt – geen val, geen pech – win ik opnieuw." Zoveel zelfvertrouwen had ik. Mijn naasten wisten het toén al, dat ik ook dat tweede goud zou binnenhalen.'

Eén van zijn naasten is Oumi, zijn vrouw die met hem de grootste successen viert en tegelijkertijd aan z'n zijde staat op de zwartste momenten. Ze keken en kijken er dan ook raar van op, iedere keer als er geruchten ontstaan over hun relatie. Ook recent, toen er een anoniem WhatsApp-screenshot rondging met mogelijk overspel. 'Roddels en geruchten zijn niet nieuws voor ons, al was het dit keer extreem. Zo is het altijd al geweest. We proberen er gewoon als team te blijven staan. Oumi en ik bespreken alles open en bloot, we houden niets achter voor elkaar. We verlagen ons niet tot dat niveau en ook al schrikken we er soms van, we lachen er toch vooral mee.' Oumi: 'We horen soms de gekste dingen over onszelf. Dat we zwanger zijn. Of uit elkaar zijn. Of verhuizen naar een ander land. Maar wij weten wel beter.'

Lees verder onder de foto

Evenepoel lag ruim een half uur te wachten op hulp

Nog even over zijn huidige gesteldheid dan ook, want naast het feit dat Evenepoel tegen een postwagen aanreed en nu herstelt van allerlei breuken, doet hij ook nog een boekje open over de tijd na zijn val. 'Op dat eerste moment is er eigenlijk alleen maar pijn. Ik hoopte gewoon dat ik snel hulp kreeg. De ziekenwagen, de politie, ze moesten komen via kleine wegen en dat duurde best lang, en de hele tijd kon ik niemand bereiken, want er was een storing bij Telenet. Ik denk dat ik daar uiteindelijk 35 minuten heb gelegen. Op het natte asfalt, bij vijf graden.'

Oumi keert ook in dit verhaal terug. Want Evenepoel had deze winter zo graag voor haar klaargestaan, in haar laatste periode van haar studie. 'Ik wist meteen dat ik voor een lange revalidatie zou staan, die dan uitgerekend in de blokperiode van Oumi zou vallen. Ik heb dat positief proberen op te nemen. Maar na een week of twee, toen iedereen op stage vertrok en Oumi zat te studeren, en ik maar gewoon boeken zat te lezen of films te kijken, ben ik mijn kas beginnen op te vreten en heb ik het moeilijk gekregen', zo omschrijft hij de twijfels. Voor zijn vrouw probeert hij er desondanks te zijn. 'Nu ik geblesseerd ben, probeer ik het eens andersom te doen. Eens eten koken. Of zorgen dat ze na het ontbijt meteen kan beginnen te studeren.'