Peter Ouwerkerk, een wielerjournalist van de oude stempel, constateert in een terugblik op het bijzondere wielerjaar 2020 dat de oude garde is overspoeld door jong talent. En dat is goed nieuws. ‘Het plezier is terug op het zadel’, schrijft Ouwerkerk in zijn blog voor uitgeverij De Muur.
Volgens Ouwerkerk lijken de carrières van de Froomes, Cavendishs, de Valverdes, Arus, Pinots en Nibalis voorbij. ‘De nieuwe generatie trapt vol ongeduld een nieuw tempo. Vooruit, vooruit, vooruit, opzij, opzij, opzij. En dat geldt niet alleen voor Wout van Aert, Mathieu van der Poel of Tadej Pogacar. Er heeft zich een omvangrijke, universele kopgroep van jonkies gemeld, die het peloton ingrijpend heeft opgefrist. Gedaan met de saaiheid. Het was drie maanden koersen zonder vrees en met een ongelofelijke haast.’
Ouwerkerk vindt het terugkijkend een geluk bij een ongeluk. Hij komt tot een conclusie: ‘Goed dat er is doorgezet, dat het vizier in een vroeg stadium is gericht op 1 augustus. UCI, ASO en organisatoren hebben het, ondanks alle beperkende bepalingen, wél voor elkaar gekregen. En dat is een compliment waard.’
'Wielersport is gebaat bij coöperatie. De ASO kan niet zonder UCI of andere actoren'
Maar de wielerwereld is er nog niet vindt de Rotterdammer. ‘Nu nog komen tot het inzicht dat wielersport gebaat is bij coöperatie van alle gelederen. Dat ASO niet zonder UCI kan of andere actoren. Dat er voor kalenders, sponsors, renners en rensters ruimte wordt geschapen op basis van gelijkwaardigheid. En openheid.’ Gelukkig ziet Ouwerkerk steeds meer witte rookpluimen aan het wielerfirmament opkringelen. ‘Wát een seizoen. Het slaat misschien nergens op, maar corona lijkt de wielersport te hebben gered.’
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties