Offredo moet noodgedwongen stoppen: 's Ochtends word ik huilend wakker' Wielrennen
Wielrennen

Offredo moet noodgedwongen stoppen: 's Ochtends word ik huilend wakker'

Offredo moet noodgedwongen stoppen: 's Ochtends word ik huilend wakker'

Yoann Offredo moet noodgedwongen een punt zetten achter zijn wielerloopbaan. De 33-jarige Fransman reed dit jaar nog wel enkele wedstrijden voor Circus - Wanty Gobert, maar een chronische enkelblessure maakt een vroegtijdig einde aan zijn carrière. Dat Offredo de situatie nog niet kan accepteren, maakt het een aangrijpend verhaal.

In een emotioneel interview met L'Equipe vertelt Offredo dat hij maar moeilijk kan leven met het feit dat hij niet meer kan fietsen op het hoogste niveau. 'Uit respect voor de mensen die met mij hebben gewerkt, wilde ik een brief schrijven met een paar dankwoorden, maar het lukt me niet. Ik ben in ontkenning. Wij wielrenners liggen met ons hoofd op het stuur en hebben oogkleppen op. Ik zou graag met iemand praten, maar ik heb niet veel mensen om me heen. Ik heb niet per se goede vriendschappen met andere renners. Ik ga door een depressieve fase.'

Offredo kampt met depressie: 'De psychologische impact was enorm'

Depressie is in de wielerwereld steeds vaker een probleem. Offredo weet simpelweg niet wat hij met zijn leven moet, nu hij moest stoppen. De Fransman gaat een master politieke wetenschappen volgen, maar vooral denkt hij aan die ene crash in 2019, in de Grand Prix de Denain. Offredo viel daar hard over zijn ploegmaat Andrea Pasqualon heen. 'Ik kon mijn benen niet meer bewegen en zag mezelf al zitten in een stoel, niet langer in staat om mijn kinderen te knuffelen. De psychologische impact was enorm. Ik negeerde het, omdat ik snel weer kon fietsen.' Offredo reed zelfs de Tour de France.

Daarna ging hij onder het mes. Middels een peestransplantatie moest zijn enkel gered worden, maar het gewenste resultaat bleef uit. 'Ik kan niet eens meer normaal lopen. Als ik een uur ga wandelen met mijn dochters heb ik pijn. Vroeger fietste ik dertig uur per week, nu ben ik niet moe genoeg meer om 's nachts in slaap te vallen. Om drie uur slaap ik nog steeds niet en 's ochtends word ik huilend wakker. Ik leefde voor het wielrennen en hield van de pijn en de kou. Na een crash stond ik altijd weer op. Maar wie ben ik als man?' (foto: Sirotti)

0 claps
0 bezoekers

Plaats reactie

666

0 reacties

Laad meer reacties

Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.

Bekijk alle reacties

Meer nieuws