Interview | Hoe Nibali en Mollema ronderenner maken van Italiaanse hoop Ciccone

Terwijl het Nederlandse, Belgische, Duitse en Franse wielrennen zich al een tijdje in de handen wrijft, wacht wielergek Italië al een hele poos op een nieuwe superster in de grote rondes. Vincenzo Nibali haalt al een decennium lang de kastanjes uit het vuur als klassementsrenner, maar de Haai van Messina is inmiddels 36 jaar. Nu Fabio Aru (inmiddels 30) de verwachtingen niet waar lijkt te kunnen maken, zijn de pijlen in Italië en bij Trek-Segafredo meer dan ooit gericht op Giulio Ciccone. Aan de hand van Nibali zelf neemt de klimmer in 2021 een duik in het diepe, in de hoop te vinden, waar Italië al lang naar zoekt...

Ciccone is met zijn 26 jaar nog een jonkie, al zal niet iedereen het daar mee eens zijn, nu jonge twintigers de laatste jaren al grote rondes beginnen te winnen. Toen Ciccone de leeftijd had van Tourwinnaar Tadej Pogacar (22), reed hij nog bij het procontinentale Bardiani. Hij verbleef in totaal drie jaar bij de Italiaanse ploeg, met een etappezege in de Giro van 2016 als absoluut hoogtepunt. Het was zijn eerste grote ronde, in zijn eerste seizoen bij Bardiani. Ciccone was opgepikt bij Team Colpack en maakte de verwachtingen meer dan waar. Hij stond al snel te boek als piepjong klimtalent, met in 2017 een ritzege in de Tour of Utah en in 2018 winst in de Giro dell'Appennino. Ciccone was inmiddels 23 jaar en Trek-Segafredo had genoeg gezien. Het legde de Italiaan een driejarig contract onder de neus.

Lees verder onder de video

Giulio Ciccone wint de tiende etappe in de Giro van 2016.

Ciccone bij Trek: Bergkoning, gele trui, coronavirus en neusoperatie

Bij Trek-Segafredo ging het eigenlijk razendsnel met Ciccone, die zijn belofte als beresterke klimmer rap inloste. Hij won meteen een bergrit in de Ronde van Haut-Var, hij maakte indruk als aanvaller in Parijs-Nice en in de Giro d'Italia van 2019 was hij bergop de allerbeste. Ciccone pakte de blauwe bergtrui, mede door een schitterende ritzege, met onderweg de gruwelijke Mortirolo. Het kon niet op dat jaar, want Ciccone trok als luxe-knecht door naar de Tour de France, in dienst van Richie Porte en Bauke Mollema. Door een dag in de vlucht en een tweede plaats op La Planche des Belles Filles, stond Ciccone na zes etappes plots in het geel. Hij hield de trui twee dagen vast, alvorens zijn lichaam tegen begon te sputteren. De kenmerkende grijns van Ciccone zou echter niet meer van zijn gezicht verdwijnen.

Alles leek perfect te gaan en de ambities waren groot in 2020. Ciccone won meteen alweer in de Trofeo Laigueglia en zou na de coronabreak als luxe-knecht mee naar de Giro, om zijn vriend Nibali (inmiddels nieuw bij de ploeg) aan eindwinst te helpen. Zo ver kwam het echter nooit. Ciccone raakte besmet met het coronavirus en het was te kortdag om in de Giro terug in de topvorm te zijn. Na dertien dagen gaf hij op, meteen zijn laatste wapenfeit van het jaar. Het bood hem wel alle ruimte om een operatie te ondergaan aan zijn neustussenschot, die verkeerd stond. Met de lucht vol door zijn neusvleugels ging de blik op 2021. Daarin zal Ciccone voor het eerst in zijn carrière een klassement nastreven in een grote ronde. Hij zal de leider zijn bij Trek in de Vuelta a España.

Nibali en Mollema als leermeesters voor Ciccone

Nu Italië wacht op een nieuwe klassementsrenner, kan het helpen dat de oude held (Nibali) sinds vorig jaar in dezelfde ploeg rijdt met de potentiële nieuwe held (Ciccone). Ciccone grijpt naar eigen zeggen ieder moment met Nibali aan om beter te worden. 'Ik ben nog een nobody in vergelijking met Vincenzo. Hij is heel speciaal en een voorbeeld voor mij. Ik kan van hem leren om in het normale leven wat rustiger te worden, ik ga eigenlijk altijd full gas. Al kan hij misschien van mij leren om soms wat losser te zijn. Tijdens een rustige dag in het peloton, bij het diner, in de bus; ik zorg altijd wel voor wat sfeer', vertelt Ciccone lachend aan In de Leiderstrui.

'Voor mij is het heel belangrijk om Nibali en Mollema bij mij te hebben in de Giro', vervolgt de Italiaan, die in de Giro d'Italia de laatste kans krijgt om nog wat dingen af te kijken bij zijn twee ervaren ploegmaats. 'Eerlijk gezegd voel ik geen druk voor de Vuelta. Het is een grote verantwoordelijkheid, maar ik ben jong en ik krijg nog veel kansen. Bovendien zal ik nog een Giro rijden, waarin ik nog veel zal kunnen leren van Nibali en Mollema. Ik heb nog bijna een heel seizoen om mijn zwakheden op de fiets te verbeteren, bijvoorbeeld de tijdrit. Ik heb de tijd.'

Dat stelt ook Nibali, die in gesprek met In de Leiderstrui ingaat op zijn jongere ploegmaat. 'Hij is een heel ander persoon dan ik ben. Hij is veel explosiever, op de weg en in zijn karakter. Ik vind het mooi dat hij zo'n teamplayer is. Hij zegt altijd het juiste om het moraal in de ploeg hoog te houden. Of hij mijn opvolger wordt? Dat weet ik echt niet, laten we rustig blijven en zien hoe hij zich ontwikkelt.'

'Ik ben nog een nobody in vergelijking met Vincenzo.'  

Ciccone niet bang voor jonge generatie

Dat de jonge talenten van 18, 19 of 20 jaar uit de grond schieten, brengt Ciccone niet van zijn stuk. 'Deze jongens hebben al grote wedstrijden gewonnen. Pogacar en Bernal wonnen de Tour, Evenepoel wint bijna overal, dus natuurlijk zit ik op een lager niveau dan zij. Misschien ben ik al 26, maar ik ben ook nog maar 26. Je kunt de Tour nu al winnen als je 22 bent, maar ik weet zeker dat ik ook nog kan groeien', zo klinkt het vol optimisme. Trek-Segafredo is daarvoor de perfecte plaats, stelt Ciccone. 'We zijn een grote familie, het moraal bij de renners is heel goed. Dat helpt.'

Italië zal in spanning afwachten, want kan Ciccone inderdaad een goed klassement rijden? 'Na de Vuelta zal ik een beslissing moeten nemen over mijn carrière. Ik ga voor het eerst voor het klassement, dus ik zal moeten ondervinden hoe mij dat afgaat. Ik zal mijn manier van koersen moeten veranderen. Als je voor etappezeges gaat, of voor de bergtrui, dan kun je er iets meer energie in leggen. Als klassementsrenner zul je juist iedere dag energie moeten sparen. Maar ik zal altijd wel iets proberen, ik ben geen renner die in het wiel blijft zitten.'

Bram van der Ploeg (Twitter: @BvdPloegg | e-mail: redactie@indeleiderstrui.nl)