Gekend Iers brouwsel voor Toon Aerts, die ook ploeg bedankt: 'Zij hebben toch een gok genomen'

Hij zat er heel dicht bij, maar de eerste crosszege na de dopingschorsing van Toon Aerts laat nog altijd op zich wachten. De 31-jarige Belg was constant een van de besten in de veldrit van Dublin, maar hij moest het uiteindelijk afleggen tegen Michael Vanthourenhout. Ontevreden was de voormalig Europees kampioen echter zeker niet. 'Er gaat wel een Guinnness in, denk ik', lachte de immer vriendelijke Aerts na afloop bij In de Leiderstrui.

Het was een grote groep, de hele race lang. Het was daarom vechten voor positie, al helemaal in de laatste halve ronde. Het was een strijd tussen de twee teamgenoten en ik, en nog wat andere kerels. Dat kon ik wel aan. We waren heel dicht bij de finish, en de laatste bochten waren glibberig door de regen. Het werd daardoor lastig om te winnen en ik ben blij om tweede te zijn, want mijn uurtje racen was gewoon goed.'

Nu is het wel echt duidelijk: Toon Aerts is terug. 'Zo is het. Ik startte vorige week vanaf rij vijf, dan is het moeilijk om een goede start te hebben. Vandaag stond ik op rij één. Dat is fijn om zo te beginnen, het maakt een wereld van verschil. In de race voelde ik dat ik op het niveau zit waar ik wil zitten. Ik ging als eerste de bocht in, dat was vorige week in Antwerpen nog als 35e.... Een gigantisch verschil', duidt hij.

'Als ik meteen van voren kan meedoen en tactisch kan denken, dan is dat voor mij een heel grote plus', gaat Aerts verder. Is hij dan teleurgesteld dat hij niet heeft kunnen winnen? 'Teleurstelling is er enerzijds wel, al is dat wel een zwaar woord na zo'n lange periode van miserie. Ik kan er echt wel vrede mee hebben om op het podium te eindigen, dat zijn de stappen die ik nu moet zetten. Ik heb ook niet vaak gedacht aan de zege, want het was toch een groot gevecht.'

Lees verder onder de foto!

Aerts blij, ook voor zijn ploeg: 'Zij hebben toch een gok genomen'

Hoewel de Belg echt meedeed om de zege, miste hij net de scherpte om de kop te pakken wanneer het moest. 'Het was heel tactisch, op dit soort wedstrijden en parcoursen. Ik heb het best goed gedaan, al mis ik net op het einde de punch om vooraan aan die hellingen te beginnen, iets te veel laten doen misschien ter hoogte van de balken daar. In de slotronde had ik nog wat hoop, maar Michael kan ook echt goed sturen. Maar ik kan alleen maar content zijn om bij de tweede Wereldbeker meteen op het podium te staan. Laat de rest maar komen', klonk een optimistische Aerts.

Tot slot: Aerts is natuurlijk superblij, maar dat geldt zeker ook voor zijn ploeg Deschacht-Hens-FSP. Zij geloofden immers in de 31-jarige coureur, die hen nu ook terug kan betalen. 'Dat is superleuk. Ik had van verschillende ploegen interesse, maar zij hebben toch een risico genomen. Of een gok, die zij hebben gemaakt. Als je ze dan een podium kan teruggeven in een Wereldbeker, dan is dat heel leuk', besluit hij.