Sanne Cant is het kwijt: 'Heb altijd niveau van bijvoorbeeld Brand aangekund'

Sanne Cant zit even in de hoek waar de klappen vallen. De 30-jarige Belgische drie Europese- en drie wereldtitels in haar rugzak, maar het wil dit jaar nog niet zo vlotten. In gesprek met Het Nieuwsblad blijft ze rustig onder de enorme Nederlandse dominatie in het veldrijden.

Cant hoorde de afgelopen jaren steevast bij de besten in het veld. Vanaf het seizoen 2012/2013 won ze altijd meer dan tien crossen per seizoen, met in 2014/2015 haar beste jaar, met 25 zeges. In 2014, 2015 en 2017 won ze het EK en in 2017, 2018 en 2019 het WK. Ze is al elf (!) jaar op rij Belgisch kampioene, maar vorig seizoen kwam de klad er al wat in met slechts drie overwinningen. Op het EK werd ze zesde, bij het WK twaalfde. Alle zes de crossen gingen dit jaar naar een Nederlandse.

Cant: 'Ik heb een goede zomer achter de rug'

De overmacht van Ceylin del Carmen Alvarado, Annemarie Worst, Lucinda Brand, Yara Kastelijn, Denise Betsema en nu ook nog Aniek van Alphen is even wennen voor Cant. 'Ik weet niet wat er scheelt. Mijn inspanningstesten waren prima, zoals een paar jaar geleden. En ook de bloedwaarden zijn goed', zo vertelt ze. 'Hopelijk keert het snel. Ik heb een goede zomer achter de rug. Iedereen heeft het wel een beetje anders moeten aanpakken door de coronacrisis, maar daar ligt het zeker niet aan. Ik heb heel goed en hard kunnen trainen. Alles leek in orde en ik had echt goede hoop.'

Tot dusverre was haar beste prestatie een zesde plaats in de Ethias Cross in Lokeren. Cant is er echter van overtuigd dat ze nog steeds bij de wereldtop kan horen. 'Ik heb altijd het niveau van bijvoorbeeld Lucinda Brand aangekund, en die doet nog steeds mee voor de zege. Dus ik zou niet weten waarom ik dat niet meer zou kunnen. Heel veel winnen zal ik niet meer doen, maar mijn verhaal is nog niet gedaan. (...) Natuurlijk is het plezanter om mee te spelen voor de zege en ik ben er ook van overtuigd dat het opnieuw zal gebeuren. Ik werk heel hard en doe enorm mijn best, meer kan ik niet doen.' (foto: Joren Ooms 2018)