Ex-prof Nelissen: 'Suprematie Van der Poel en Pogacar indrukwekkender dan overmacht Merckx'

Het is 17 juni en dat betekent dat wielericoon Eddy Merckx weer flink wat kaarsjes mag uitblazen. Dit jaar zijn dat er maar liefst 79 voor de in 1945 geboren ex-prof, die met 521 overwinningen op de weg algemeen beschouwd wordt als de beste wielrenner aller tijden. Volgens een andere oud-coureur, Danny Nelissen, is die uitspraak echter niet helemaal kloppend...

In gesprek met WielerRevue vergeleek Nelissen Tadej Pogacar en Mathieu van der Poel met Merckx, waarbij hij een toch wel opvallende conclusie trok. 'Of Pogacar in de buurt komt van Merckx als grootste renner aller tijden? Ik vind Merckx sowieso niet de beste wielrenner ooit', aldus de Limburger, die in april vorig jaar (na flink wat commotie) vertrok als commentator bij de NOS.

'Suprematie Van der Poel en Pogacar indrukwekkender dan overmacht Merckx'

'Merckx was een echte prof die voor het grootste deel tegen sigaarboeren reed. Mensen die ernaast moesten werken omdat ze niet konden leven van hun sport. Het was een beetje de tijd van het vrouwenwielrennen van nu', ging de 53-jarige analist uit Sittard verder. 'Daarmee kun je het een beetje vergelijken. Er zijn rensters met gigantische contracten die geweldig voor hun sport kunnen leven en er is een hele grote groep die voor 500 euro en een shirt en een broek moet fietsen.'

En dus concludeert Nelissen dat hetgeen Pogacar en Van der Poel tentoonstellen nóg indrukwekkender is dan hetgeen Merckx in zijn tijd showde. 'Iedereen heeft het altijd over die honderden zeges van Merckx, maar je mag je ook afvragen tegen wie hij die heeft gewonnen. Momenteel bestaat het peloton uit allemaal dikbetaalde profs.'

In een ander interview was Merckx zelf nog opvallend kritisch op de huidige wielergeneratie (en de sport in het algemeen). 'In mijn carrière was ik soms te veel bezig met het materiaal, het was een passie. Mijn fiets was mijn werktuig, ik probeerde dat altijd te verbeteren. Ik was bezeten van de wielersport, het was mijn leven. Nu is het allemaal veel meer gecontroleerd en gestuurd. Mijn eerste wereldtitel pakte ik dus op een gewone standaardfiets. Eerlijk, ik zou vandaag niet zo graag gekoerst hebben. Omdat ik niet aan alle wedstrijden had mogen deelnemen. Ik koerste gewoon té graag. Had men mij toen gezegd dat ik een klassieker niet mocht rijden... Neen, ik zie mezelf niet in dat wereldje van nu', was De Kannibaal toen meer dan duidelijk. Rest ons verder niets anders dan Eddy een gelukkige verjaardag toe te wensen!