Sep Vanmarcke stopte vorig jaar met wielrennen nadat hartritmestoornissen bij hem werden geconstateerd. Hij stapte over naar de ploegleidersfunctie bij Israel-Premier Tech, maar na een jaar zei hij ook die rol vaarwel: hij wilde meer tijd doorbrengen met zijn familie. Nu doet de Belg een openhartig verhaal bij Het Nieuwsblad over zijn aandoening en wat het met hem deed.
Als ploegleider voelde Vanmarcke zich eigenlijk nooit echt helemaal op zijn plek. 'Ik heb eigenlijk heel het seizoen getwijfeld', vertelt hij. 'Nadat ik vorige zomer moest stoppen met koersen, ben ik heel snel begonnen als ploegleider. En aan de ene kant voelde ik meteen: dit is iets wat mij ligt. Ik ben goed met mensen, heb veel ervaring, kan tactieken uitdenken en bespreken. Maar langs de andere kant wrong het ook. Deels omdat ik zelf ben moeten stoppen met koersen.'
Maar ook zijn gezondheid speelde een rol bij zijn besluit. 'Eind september, een jaar nadat ik ben moeten stoppen met koersen, heb ik nieuwe onderzoeken aan mijn hart moeten ondergaan. En daar hebben ze voorkamerfibrillatie (hartritmestoornis waarbij het hart zeer onregelmatig begint te kloppen, red.) opgemerkt. Na hartritmestoornissen en littekenweefsel was dat het derde probleem aan mijn hart dat ze ontdekten. Twee weken geleden heb ik daarvoor een operatie moeten ondergaan en tijdens die ingreep hebben ze nog andere problemen ontdekt. Daardoor lopen er nu nog verdere onderzoeken.'
Lees verder onder de foto!
'Eerst was ik topsporter, nu mag ik niet meer sporten'
'Ook voor die nieuwe gezondheidsproblemen was ik al aan het twijfelen om te stoppen als ploegleider, maar het is wel een trigger geweest om de knoop door te hakken', vertelt de 36-jarige ex-wielrenner. Zijn hartproblemen hebben het leven helemaal over de kop gehaald. 'Ik mag voorlopig niets doen van sport, misschien zelfs definitief. Dat is heel moeilijk. Eerst was ik een topsporter, dan mocht ik niet meer koersen en nu mag ik zelfs niet meer sporten. Dat is alsof ze bij een journalist de mond toeplakken en de handen eraf hakken.'
Als voormalig topsporter is het heel moeilijk schakelen: van iedere dag volop bezig met wielrennen, naar niet mogen sporten. 'Maar ik moet zeggen: voorlopig ga ik er goed mee om. Al sta ik nu wel een beetje ‘on hold’ omdat ik wacht op verdere onderzoeken. Mentaal is het niet gemakkelijk om mee om te gaan, maar toen ik te horen kreeg dat er nieuwe problemen waren en dat ik niet meer mocht sporten, dacht ik dat ik er mentaal nog erger aan toe zou zijn.'
De eerste klap, het stoppen met wielrennen, viel Vanmarcke zwaarder. 'Dit is een zwaar vervolg dat er aan gebreid wordt, maar ik heb die strijd al anderhalf jaar in mijn hoofd gestreden. Ik heb geen zin om weer zo’n lang traject te moeten doorstaan. Dus denk ik: ik moet me erbij neerleggen, aanpassen en kijken wat ik wel nog kan.' Af en toe is het nog wel lastig om de knop om te zetten. 'Op een zwak moment ga ik zeggen: ik heb levenslang gekregen voor hetgeen ik zo graag doe. Op een beter moment denk ik: ik kan nog veel, ik kan nog met de elektrische fiets rijden. Ik wil positief zijn en me niet in de slachtofferrol wentelen.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties