Het bergklassement in de Vuelta a Espana was in de jaren van de eeuwwisseling het jachtterrein van grofweg drie mannen. Waar twee van hen (José Maria Jiménez en David Moncoutié) bij het grote publiek nog altijd wel bekend zijn, geldt dat in mindere mate voor nummer drie: Félix Cárdenas, die we centraal zetten in deze IDL Retro.
Cárdenas, die donderdag zijn vijftigste verjaardag viert, effende het pad voor tal van Colombianen die we momenteel zien schitteren in de bergen in de grote rondes. Zelf kwam hij pas op late leeftijd naar Europa: na een derde plek in de Ronde van Colombia van 1999 nam Kelme de 27-jarige Colombiaan voor het jaar van de eeuwwisseling en daar kregen ze absoluut geen spijt van.
De klimmer bleek een echte bollenjager, daar hij in de Ronde van Romandië direct het bergklassement wist te bemachtigen en ook met die ambitie naar de Giro d'Italia, zijn eerste grote ronde, trok. Dat was nog wel wat wennen voor Cárdenas, die uiteindelijk na een anonieme ronde als zesde eindigde in de strijd om die rangschikking.
Bollenjager Cárdenas schiet raak in Vuelta en Tour
In het najaar van zijn eerste profseizoen pakte hij nog wel de bollen in de Tour du Limousin en boekte hij zijn eerste grote zege, een Vuelta-rit naar La Molina in Catalonië. Dat sterkte hem in zijn gedachten dat hij een topklimmer in spé is, wat hij een jaar later opnieuw bevestigde met een overwinning in het bergklassement van de ronde in de Spaanse autonome regio.
De grootste zege van dat jaar, en zijn loopbaan, moest echter nog volgen: bij zijn debuut in de Ronde van Frankrijk greep hij op fenomenale wijze de twaalfde rit naar Ax-le-Thermes. Cárdenas hield de opkomende Lance Armstrong af en mocht in zijn groene Kelme-shirt de loodzware bergrit bijschrijven op zijn erelijst. Dit deed hij met zijn kenmerkende stijl van fietsen, dansend op de pedalen met de armen gebogen de lucht in.
Na een anoniem 2022, waarin Cárdenas amper in actie kwam, was hij in goede vorm terug voor 2003: de 59 kilo wegende greep in aanloop naar de Vuelta enkele zeges in kleinere Spaanse koersen, maar kwam pas echt tot ontbolstering in de Spaanse grote ronde. Van begin tot einde reed Cárdenas met de besten mee naar boven, wat resulteerde in een ritzege op Sierra Nevada, de bollentrui en een knappe achtste plek in het eindklassement.
Cárdenas teert nog jaren op enkele goede seizoenen
Het jaar nadien reed de inmiddels voor het Cafés Baqué koersende Cárdenas louter koersen in Spanje, met opnieuw de Vuelta als apotheose. In het klassement kwam hij niet zo ver als het jaar daarvoor, maar wel wist hij opnieuw een knappe ritzege te boeken - ditmaal op La Covatilla - en het bergklassement mee naar huis te nemen, waarmee hij de tussenpaus werd van José Maria Jiménez (vier keer bergkoning rond de eeuwwisseling) en David Moncoutié (vier keer bergkoning rond 2010).
Op die jaren hoogvorm wist de ouder wordende Cárdenas nog jaren te teren. Tussen 2005 en 2009 reed hij voor Barloworld, waarvoor hij in 2007 nog van dichtbij zijn jongere opvolger Juan Mauricio Soler het bergklassement in de Tour zag winnen in zijn laatste jaar in 2009 op 36-jarige leeftijd nog heel dicht bij een ritzege in de Giro kwam. Ook werd hij in 2010 en 2012 nog Colombiaans kampioen, om uiteindelijk op respectabele 42-jarige leeftijd definitief af te zwaaien.
Tom van der Salm (Twitter: @TomvanderSalm) | e-mail: t.vandersalm@indeleiderstrui.nl)
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties