Konovalovas kende een horrorjaar: 'Ik wilde gewoon kunnen lopen, mijn kinderen vasthouden, een normaal leven leiden'

Hij tekende in 2023 nog één jaartje bij, Ignatas Konovalovas, voor het afscheidsjaar van zijn carrière. Het werd echter een rampseizoen voor de 39-jarige Litouwer. Konovalovas reed geen enkele koers en kon zelfs nauwelijks een normaal leven leiden. 'Ik wilde gewoon kunnen lopen, mijn kinderen vasthouden.'

Jarenlang was de betrouwbare Litouwer een vaste waarde in de sprinttrein van Arnaud Démare. Eerder reed hij in dienst van kopmannen bij Movistar, Cervélo Test Team en MTN-Qhubeka. In totaal boekte hij twaalf overwinningen, waaronder acht nationale titels. Zijn grootste triomf beleefde Konovalovas in 2009, toen hij de afsluitende tijdrit van de Giro d'Italia won. In Rome was hij één seconde sneller dan Bradley Wiggins. 2024 moest het mooie, afsluitende jaar worden van zijn zeventien jaar lange carrière. Maar het liep anders door een ernstige rugblessure.

Tekst gaat door onder de foto

Konovalovas voelde 24 uur per dag pijn en kon helemaal niks meer

In januari, toen hij in Australië zou starten in de Tour Down Under, begon de pijn: 'Toen ik daar aankwam, was het fantastisch. Het was warm, we genoten van de zon, we aten ijs terwijl het winter was in Europa', begint de tijdrijder zijn verhaal op de ploegsite. 'Maar na de eerste training merkte ik al snel dat er iets mis was met mijn rug. Ik had in mijn carrière al twee lumbale hernia's gehad, dus ik wist wat ik moest doen. Ik deed oefeningen en stretchte, wat enige verlichting gaf. Dus de volgende dag ging ik weer trainen, maar na tweeënhalf uur realiseerde ik me dat ik niet verder kon. Vanaf dat moment gingen al mijn plannen in rook op.'

Na enkele doktersbezoeken keerde de ervaren Litouwer terug naar Europa. 'Vanwege de pijn kon ik het hotel niet eens verlaten. Ik kon een lange tijd niet staan. Ik probeerde te lopen om mezelf in beweging te houden, in de hoop dat het zou helpen, maar ik kon niet langer dan 15-20 minuten blijven staan.' Het herstel bleef uit: 'Soms had ik niet genoeg kracht in mijn benen door de intensiteit van de pijn. Zelfs als ik lag, voelde ik constant pijn, 24 uur per dag. Het was heel moeilijk, zelfs met de injecties die mij verlichting zouden moeten geven. Dit was het moeilijkste moment uit mijn carrière, maar op dat moment dacht ik niet eens aan mijn carrière. Ik wilde gewoon kunnen lopen, mijn kinderen vasthouden, een normaal leven leiden.'

Tekst gaat door onder de foto

Een afscheid door de achterdeur: 'Ik had graag willen vertrekken door de voordeur'

Na enkele weken voornamelijk in bed te hebben doorgebracht, zowel in Spanje als in Litouwen, begon Konovalovas weer voorzichtig te fietsen. 'De ene week voelde ik me prima, maar de volgende drie of vier dagen kon ik weer niet op de fiets stappen. Soms ging ik naar buiten met de gedachte een training van drie uur te doen, maar na een kwartier moest ik alweer terug.'

Begin juni besloten renner en ploeg om geen operatie in te plannen voor die paar koersen die hij dan nog had kunnen rijden in oktober. 'Toen wist ik dat ik nooit meer als prof zou koersen. Enerzijds voelde ik me opgelucht. Anderzijds was ik een beetje verdrietig. Ik heb maar één spijt in mijn carrière: dat ik het afgelopen seizoen niet heb kunnen afmaken, vooral niet met dit team. Groupama-FDJ heeft mij veel gegeven, we hebben veel voor elkaar betekend. Ze zullen altijd in mijn hart en gedachten blijven als mijn wielerfamilie. Ik had graag willen vertrekken door de voordeur.'