Kimberly Le Court mocht zich zondag toch wel enigszins verrassend de winnares van Luik-Bastenaken-Luik noemen. De Afrikaanse klopte de Nederlandse Puck Pieterse (Fenix-Deceuninck) en Demi Vollering (FDJ-Suez) en dat mocht de hele wereld weten. 'Ik schoot volledig in de krampen, maar het lukte toch nog.'
'Ik heb er geen woorden voor', liet ze al dolgelukkig weten in haar flash. 'Ik was op een gegeven moment gelost, maar wilde alleen maar terugkeren. Je moet nooit opgeven, dat is nu ook gebleken. Op de Roche-aux-Faucons had ik de benen ineens weer. Ik kwam in een ritme dat ik kon volhouden.'
Lees verder onder de foto!

Allereerst proficiat. Dit moet wel een gek, maar blij gevoel zijn?
'Dat klopt. Alhoewel, ik weet eigenlijk niet goed wat ik moet voelen op het moment.
Luik-Bastenaken-Luik was al langere tijd een groot doel voor me. Afgelopen jaar voelde ik me heel goed in de Tourrit die ook hier in Luik eindigde en als ploeg geloofden we erin dat ik het nu goed zou kunnen doen. Ondanks dat het mijn debuut was in Luik.'
En ziezo.
'Al moet ik zeggen dat ik me onderweg niet top voelde en wat last had van de ademhaling. Mijn ploeggenotes bleven echter in me geloven en zo besloot ik ook niet op te geven. Ik ben al zo vaak kort geëindigd, maar deze overwinning smaakt echt heel zoet. Het gat dat er tussen mij en het podium zat, is gedicht.'
Je kwam op de Roche-aux-Facons nog terug, maar wat gebeurde daar precies?
'Vanaf de voet van die klim ging het al heel hard. Ik hield mijn eigen tempo en zo kon ik andere dames stuk voor stuk voorbijsteken. In de afdaling ben ik even op adem gekomen en vervolgens heb ik dat tweede deel zo hard mogelijk opgereden, waar ik dan naar Demi Vollering en Lotte Kopecky toe kon rijden.
Lotte loste echter vrij snel, dus vanaf dat moment was het zaak om met vier naar de finish te rijden en de finale aan te vatten. Ik had nog goede benen, alhoewel ik nog kramp kreeg. Toen ik aanzette, schoot het er echt in. Maar het was genoeg.'
Lees verder onder de foto!

We hoorden hier net het volkslied van Mauritius. Wat betekent dit voor je land?
'Het is de eerste keer dat ik het zelf hoorde op zo'n groot podium. Ik was zelfs even bang dat ze het niet zouden hebben. Ik ben heel trots op dit gegeven en ik hoop ook dat mensen nu zien dat het écht een land is en niet zomaar een copycat van de UCI. Ik ben ongelofelijk fier op mijn afkomst en het feit dat ik dat aan de wereld kan tonen.'
Over dat copycat gesproken: je krijgt vaak te horen dat het tenue op die van de wereldkampioene lijkt. Wat vind je daar eigenlijk van?
'Soms zou ik hopen dat het anders is, want ik krijg er veel slecht commentaar op. Mensen zijn heel nasty op social media, maar het is niet mijn keuze dat die vlag er zo uitziet. We hebben de UCI gevraagd en zij keurden het goed. Lotte Kopecky vindt het ook helemaal niet erg, dat is het belangrijkste.'
Waar worden de nationale kampioenschappen eigenlijk gehouden en hoeveel tegenstanders heb je?
'Niet zoveel, haha. Het is net een kopgroep van start tot finish. Er doen veel jonge meiden mee en ze proberen er steeds meer van te maken. Normaliter is het op een circuit, en trouwens: ik zal altijd terugkeren om mee te doen.'
Je schijnt graag tiramisu te eten voor de wedstrijd?
'De tiramisu in het hotel is echt fantastisch, kan ik je vertellen. Het was zó goed. Zaterdag wilde ik het eigenlijk niet pakken, maar mijn ploeggenootjes wezen me erop het wel te doen. En het zal gewerkt hebben, zeker?'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties