Matteo Jorgenson was verrast door Woods: 'Maar ik kon echt niets meer doen'

De Puy de Dome bleek net wat te lang voor Matteo Jorgenson. De Amerikaan van Movistar leek op de ritzege af te stevenen in de negende etappe van de Tour de France, maar zag zich op zo'n vijfhonderd meter gepasseerd door Michael Woods.

Jorgenson maakte deel uit van een kopgroep van veertien renners. Daarbij zat onder meer een ijzersterke klimmer als Woods. 'Ik moest er vroeg aan beginnen', zei de renner van Movistar na afloop tegen Eurosport. 'Ik wist dat ik niet op zou kunnen tegen Woods en Neilson (Powless, red.), als ik zou blijven wachten in die groep. Ik wist dat ik in een klein groepje of solo weg moest komen. Het werd een solo.'

'Daarna ging ik all-in', vervolgt Jorgenson, die met een voorsprong van een minuut op Powless, Matej Mohoric en Mathieu Burgaudeau aan de slotklim begon. 'Aan het einde moet je hopen dat ze zichzelf achter je opblazen, want een minuut aan de voet van de klim was niet genoeg. Maar ik heb gedaan wat ik kon.'

Op de slotklim wist Jorgenson niet precies wat de tijdsverschillen waren. 'Vanaf het moment dat we afsloegen, bleven de auto’s achter en had ik geen radio. Ik kreeg wel tijdsverschillen door via de motor. Het ging van een minuut naar veertig seconden, naar 35 seconden. Dat was het laatste wat ik hoorde, met nog ongeveer een kilometer te gaan. Ik voelde me zó leeg op dat moment. Voordat ik het wist, was Mike er. Het was een verrassing, maar ik kon echt niets meer doen.'