Meesterknecht Bodnar hangt wielerfiets aan de wilgen: 'Ik hielp iedereen alsof ze wereldkampioen waren'

Maciej Bodnar hangt zijn koersfiets aan de haak, zo heeft de 38-jarige Pool dinsdagavond bevestigd in een mededeling op X. De renner van TotalEnergies was zeventien jaar profrenner en gold als een van de meesterknechten van Peter Sagan en Alberto Contador.

'Wielrennen is een wondermooie sport. Het heeft mij veel gegeven, want het gaf me een reis rond de wereld, de kans om fantastische mensen te ontmoeten en verschillende culturen te ontdekken', begint Bodnar zijn emotionele bericht. 'Bovendien leerde het me hoeveel ik uit het leven kon halen, maar wielrennen heeft ook een duistere kant. Weinig sporten eisen zo veel van een professionele atleet. Het betekent ook veel weg zijn van je familie en van degene die je graag ziet. Ik wil de vele opofferingen zelfs niet benoemen, maar eigenlijk is deze sport gebaseerd op opofferingen.'

Bodnar was onder andere knecht van Basso, Contador, Nibali en Sagan

Bodnar begon in 2007 bij het Italiaanse Liquigas, bij wie hij Vincenzo Nibali naast de Giro ook de Vuelta en de Tour zag winnen. Na acht jaar ging hij naar Tinkoff-Saxo, waar hij knecht werd van Peter Sagan en Alberto Contador, die de Ronde van Italië van 2015 op zak stak. Sagan zag in Bodnar zijn rechterhand en de Pool week voor de rest van zijn carrière nauwelijks van zijn zijde.

'Ik ben heel mijn carrière knecht gebleven, een gregario, en ik mag me gelukkig prijzen dat ik met de besten en voor de besten heb mogen rijden. Alberto Contador, Ivan Basso en Vincenzo Nibali, maar vooral Peter Sagan. Maar zij niet alleen. Het team bestaat niet alleen uit grote namen en doorheen mijn carrière heb ik elk team en elke coureur geholpen alsof ze allemaal wereldkampioen waren. Ik ben enorm trots dat ik deel mocht uitmaken van het Poolse team, waarmee Michal Kwiatkowski wereldkampioen werd in Ponferrada en het team waarmee Rafal Majka brons pakte op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro.'

De Pool beëindigt zijn bericht met enkele dankwoorden. 'Dank u aan iedereen en aan de fans voor jullie steun. Ik begon op mijn twaalfde met fietsen en amper twee jaar later verliet ik mijn familie met de gedachte dat ik profrenner wilde worden. 26 jaar koersen, waaronder zeventien jaar als professional, dat is heel veel. Daarom gaat de grootste bedanking naar mijn familie, op wie ik altijd kon rekenen. Ze waren er in goede en kwade dagen. Wielrennen vraagt niet alleen opofferingen van de wielrenner. Het eist ze ook van onze families, dus nu is het tijd voor hen en voor degene die ik graag zie.'