'De laatste 500 meter deden mijn oren pijn'; naast ploeg en staf dankt Lorenzo Finn na tweede wereldtitel op rij ook publiek

Het was aan het begin voornamelijk heel veel België, maar uiteindelijk was het Italië dat met Lorenzo Finn het WK wielrennen op de weg bij de beloften wist te winnen. De pas achttienjarige renner van Red Bull-BORA-hansgrohe Rookies was duidelijk de sterkste in koers en rondde het kunst koelbloedig af. Ondanks dat dat er misschien niet zo uit zag, was de jonge Finn onderweg niet eens zo zeker van de zege.

Het waren de Belgen die meteen vanuit de start het initiatief in handen namen. Tim Rex deed een megabeurt van zo'n honderd kilometer op kop en zo controleerden de lichtblauwen de wedstrijd lang in dienst van kopman Jarno Widar. Toen die controle eenmaal wegviel, bleek er maar één renner het sterkst te zijn in koers.

Dat was Finn, die eerst meeschoof met wat versnellingen en toen uiteindelijk zelf de genadeklap uitdeelde. De Italiaan wist uiteindelijk uit een groepje van zes weg te rijden met enkel Jan Huber, waarna hij zich van de Zwitser ontdeed in de laatste ronde. Op cruise control snelde hij vervolgens naar de meet: na de juniorentitel van 2024 was dit de tweede regenboogtrui op rij.

'Het is net als vorig jaar: gewoonweg ongelofelijk', begint Finn dan ook zijn verhaal in het flash interview. Vooral de hele sfeer zal de Italiaan bijblijven. 'De laatste vijfhonderd meter deden mijn oren pijn, want er waren zoveel mensen die mijn aan het aanmoedigen waren, van zoveel verschillende landen ook. Het publiek hier in Kigali is echt fantastisch.'

Finn was een van de favorieten voor de zege, maar met onder meer Widar, Maxime Decomble, Mateo Ramírez en ook Jakob Omrzel was de concurrentie stevig. Zo werd de Italiaan in de tijdrit eerder deze week nog vierde. 'Het is een geweldige week geweest. Natuurlijk komt dat ook door het resultaat, maar deze ervaring ga ik me voor de rest van mijn leven herinneren.'

Lees verder onder de foto!

'Ik dacht dat ik aan het lijden was'

Het strijdplan dan, want aan het einde van de dag zag het er allemaal zeer koelbloedig uit wat Finn deed. Had hij het zo gepland? 'We wilden aan het begin kijken wat België wilde doen. Zij hielden het in het eerste gedeelte behoorlijk onder controle. Daarom wilden we wat energie sparen.'

'Daarna brak gewoon de hel los', wijst de Red Bull Rookie op het heftige koersgeweld middenin de wedstrijd. 'Er waren overal aanvallen. Gelukkig had ik goede benen. Ik dacht dat ik aan het lijden was, maar toen ik mijn teamgenoten daarnaar vroeg, zeiden zij dat zij ook aan het lijden waren. Het was echt een heel zware tweede helft, ook met de hoogte en de hitte.'

Helemaal zeker was hij dus niet en mede om die reden wilde Finn er per se een harde koers van maken. 'Als ik in de sprint aan zou komen, was er een kans dat ik zou verliezen. Ik moest dus solo gaan. De Zwitser deed het heel goed, hij was heel sterke kopbeurten aan het doen', looft ook hij medevluchter Huber.

Lees verder onder de foto!

Finn dankt team na nieuwe wereldtitel: 'IJs, water... het was heel belangrijk vandaag

Aan het einde van de dag was het genoeg voor Finn, die na zijn wereldtitel van vorig jaar bij de junioren nu dus ook wereldkampioen is bij de beloften. 'Het team was perfect en ook de staf was perfect. IJs, water... het was heel belangrijk vandaag. Om het dan af te maken, is echt ongelofelijk.'

Tijd om te vieren had de Italiaan ook wel, aangezien Huber op meer dan een half minuutje binnenkwam. Daardoor zagen we Finn een fraai juichgebaar maken. Een soort pijl en boog, zo leek het. 'Mijn viering was in het moment. Met mijn teamgenoot Alessandro (Borgo, red.) deden we het in training, dus als iemand van ons zou winnen, moest die dit juichgebaar maken.'