Het WK wielrennen in Zürich van vorig jaar zal voor altijd herinnerd worden als de verschrikkelijke wedstrijd waar de pas 18-jarige Muriel Furrer om het leven kwam. De Zwitserse kwam onderweg ten val en overleed aan de gevolgen, en de omstandigheden van het ongeval waren enorm schrijnend. Maar waar de wielerwereld verder gaat, wacht haar familie nog altijd op verlossende antwoorden.
Furrer viel in een lastige afdaling en kwam ver van de weg te liggen, in de begroeiing. Pas anderhalf uur nadat ze daar terecht kwam, werd ze gevonden. De vraag hoe dit kon gebeuren, spookte in iedereens hoofd rond, maar vooral in de hoofden van vader Reto en moeder Christine. Er is nog altijd onduidelijk hoe het ongeval precies had kunnen gebeuren: momenteel loopt het onderzoek rondom de dood van Furrer nog steeds.
En dat is heel lastig voor de ouders van het toen 18-jarige talent. 'Het is moeilijk te zeggen of de conclusies ons rust zullen brengen', vertelt vader Reto tegenover Le Temps. 'Er is duidelijk sprake van een grote fout. Muriel werd pas 90 of 100 minuten na het ongeluk gevonden. Als ze eerder was ontdekt, had ze misschien een zekere overlevingskans gehad...'
Of het iets oplost, is nog maar de vraag. Maar de ouders van Furrer weten dat de waarheid heel belangrijk kan zijn. 'Er blijven veel vragen open. Maar als er een fout wordt gemaakt, zijn er onvermijdelijk verantwoordelijken. Als we precies weten wat er is gebeurd en wie de verantwoordelijken zijn, kunnen we misschien voorkomen dat zo'n tragedie zich opnieuw voordoet.'
Lees verder onder de foto!
Vader Furrer werkzaam bij MTB-team: 'Voel me verbonden met Muriel'
Reto Furrer is salesmanager, maar hij houdt zich momenteel nog altijd bezig met de wielersport. Hij is onderdeel van BIXS Performance Race Team, een mountainbikeploeg. 'Door dit werk voel ik me verbonden met Muriel.' Sommigen kunnen zeggen dat deze sport juist zijn dochter heeft afgenomen. 'Dat klopt, maar je kunt de problemen niet vermijden.'
Dat heeft Christine Furrer ook ondervonden. De moeder van de overleden renster is zelf de grenzen gaan opzoeken, zoals ijsbaden midden in de winter maar ook hardlopen. 'Soms moet je extreme ervaringen doorstaan om je levend te voelen. Dit verdriet beleef je dag in dag uit, als een etappekoers. 's Ochtends moet je opstaan, maar het lichaam zegt: 'Nee, het is onmogelijk.' Dan helpt beweging.'
Zo houdt de familie zich staande, een jaar na het ongeval. De wielerwereld greep in met nieuwe maatregels, zoals de GPS-trackers die dit jaar voor het eerst getest werden. 'We moeten de veiligheid van fietsers echt verbeteren', stelt vader Furrer, die nog veel verbeteringspunten ziet. Zoals in tijdrithelmen. 'Ze zijn ontworpen voor aerodynamica, niet voor veiligheid.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties