Schmid treurt na verloren millimetersprint, Wright zag zwarte sneeuw: 'Van der Poel kwam langs me met 3 keer de snelheid'

De hele dag keiharde koers, met een schitterende finale als toetje. De elfde rit van de Tour de France was er weer een om van te smullen! Mauro Schmid (Jayco-AlUla) kon vechten om de zege, maar werd nipt gevloerd door Jonas Abrahamsen (Uno-X Mobility). Ook Fred Wright was niet opgewassen tegen de beresterke Noor. Beide mannen hadden een dijk van een rit neergezet, maar kwamen met lege handen thuis.

De teleurstelling bij Schmid was duidelijk zichtbaar. 'Ik dacht dat de tiende etappe al lastig was', vertelde hij tegenover Eurosport. 'Daar had ik wat records op mijn Garmin, maar vandaag was nog zwaarder. Een dag na de rustdag, met zo'n rit, dan zijn er veel jongens als ik die in de vlucht willen zitten. De verdere ritten zullen of heel lastig, of een sprint zijn. Het was een mooie mogelijkheid, en iedereen heeft wat kunnen herstellen: het was keihard koersen.'

Hij zat vanaf kilometer 0 in de kopgroep, en moest in de finale de aanstormende Mathieu van der Poel en Wout van Aert afhouden. Maar met zijn vier lotgenoten wisten ze het onmogelijke te doen. 'We werkten goed samen. We hadden allemaal onze highs en lows, maar normaal gesproken is er een middenstuk waar je even op adem kan komen. Dat hebben we niet gehad, vandaag. Dat maakte het erg lastig.'

Lees verder onder de video!

Schmid moest strijden om vlucht: 'Toen begon de finale eigenlijk al'

De Zwitsers kampioen was misschien wel de sterkste klimmer van de dag. 'De koers startte met fase 1, de vlucht', analyseerde hij op de sociale kanalen van zijn ploeg. 'Toen die er was, begon de finale eigenlijk al. Er was een achtervolgende groep met 5 sterke renners, en we wisten dat het beter was om hen niet terug te laten komen. We bleven daarom pushen. Op de voorlaatste klim hoorde ik dat ze dicht kwamen. Toen dacht ik: het is tijd om te gaan, want anders zullen Van der Poel en Van Aert het ons heel lastig maken.'

Op de voorlaatste klim sloeg hij een gat met de rest van de kopgroep. 'Ik reed weg met Abrahamsen, die was heel sterk vandaag, vanaf het begin.' Met z'n tweeën reden ze Toulouse in, waarna ze - na het afhouden van Van der Poel in de achtergrond - konden spurten om de zege. Maar het werd bijna een sprint tussen drie. 'Het was enorm luid, dus ik hoorde niets in de radio. Maar ik hoorde dat het rond de 10 tellen bleef.'

Lees verder onder de video!

Wright: 'Die laatste 100 meter op de voorlaatste klim...'

Wright werd zevende en was een stuk minder teleurgesteld dan zijn Zwitserse vluchtgenoot. De Brit van Bahrain Victorious kon vreugde halen uit zijn jammerlijke Tourgeschiedenis. 'Na vorig jaar, toen ik in rit 11 naar huis ging, zag ik de rit van vandaag en dacht ik: ik ga ervoor. Het was een mooie rit, maar ik had het gewoon niet, uiteindelijk.' Hij verloor uiteindelijk 53 tellen op de winnaar.

De finale wed loeispannend, vooral omdat Van der Poel, Van Aert en de rest nog van achteruit kwamen. 'Ik wist dat ze van achter zouden komen, maar die laatste 100 meter op de voorlaatste klim... Ik voelde me oké, ik wist dat ik gewoon het wiel moest houden. Ik wist dat Schmid sterk zou zijn, maar op dat laatste stukje had ik het niet meer. Ik kon niet helpen met Quinn Simmons, en die laatste klim was verschrikkelijk.'

Lees verder onder de foto!

'Van der Poel kwam langs me met 3 keer de snelheid'

Op de Côte de Pech David, de loeisteile laatste beklimming van de dag, zag hij zwarte sneeuw. Daar werd hij voorbijgestormd door de toppers uit de tweede groep. 'Van der Poel kwam langs me met 3 keer de snelheid', lacht hij. 'Met de wind op de kop in de finale dacht ik dat ik misschien terug kon keren, maar het is jammer. Ik had geweldige benen, maar het is de Tour, nietwaar?'

Dat hij een gat naar de koplopers moest overbruggen halverwege de koers, zal vast invloed hebben gehad op zijn finale. Wright moest samen met Mathieu Burgeaudeau een enorme inspanning leveren. 'We gaven elkaar een box toen we erbij kwamen: we hebben het gehaald! Na een gevecht als dat zit je al op de limiet. Ik wilde het als een eendagskoers rijden, dat heb ik zeker gedaan. Hopelijk hoef ik niet teveel te lijden, vandaag.'