Van der Poel vecht zich naar negende plek in Roubaix: 'Het was op hangen en wurgen'

Van der Poel kende een moeizaam begin van de koers. Hij miste de slag toen INEOS Grenadiers waaiers trok en moest lang met zijn ploeg achtervolgen. 'Nee, ik was niet in paniek', zegt de Nederlander daarover. 'Ik wist niet zeker of we zouden terugkomen, maar panikeerde niet. Het was een beetje raar. Ik zat van achteren maar had niet echt het gevoel dat het op de kant ging. Ineens was de helft van het peloton weg', lacht Van der Poel, die nog wel ruim op tijd voor de finale terugkeerde. 'Uiteindelijk komen we door enorm sterk ploegwerk nog in een goede situatie.'

Van der Poel had in de finale echter niet de benen om de aanval van Dylan van Baarle, en later die van Wout van Aert en Stefan Küng te volgen. 'Het was op hangen en wurgen. Ik had zeker niet de benen waar ik op gehoopt had.' Van der Poel gaf echter alles tot op de streep, waar hij als negende binnenkwam. 'Ik was echt leeg in de laatste 30, 40 kilometer. Ik ben blijven vechten, maar het was op karakter.'

Van der Poel blij met voorjaar

Al met al is Van der Poel tevreden met zijn voorjaar, zeker gezien het door een rugblessure de vraag was of hij de klassiekers überhaupt kon rijden. Bovendien wist hij de Ronde van Vlaanderen wel te winnen. 'Het was allemaal een bonus, veel meer dan ik had verwacht. Dan hoop je uiteraard ook op een mooie Roubaix. Als ik de balans opmaak, mag ik heel tevreden zijn met wat ik eruit heb kunnen halen.'