Veel minder ziekenhuisbezoekjes voor Pogacar ten opzichte van rivalen: hoe groot is dat voordeel in de chaos van de Tour?

Uiteindelijk is wielrennen heel simpel: wie het hardste fietst, zal als eerste aan de streep komen. Maar iedereen weet dat er ontelbare factoren bijdragen aan wie werkelijk uiteindelijk de handen in de lucht kan steken. Training, voeding, ploegkracht, tactiek... En natuurlijk een flinke dosis geluk. Als je vaak geblesseerd bent, kan dat van grote invloed zijn op je prestaties, ook ver nadat je weer bent hersteld. Uit een opvallende statistiek blijkt dat Tadej Pogacar mogelijk daar een groot voordeel uithaalt ten opzichte van zijn rivalen.

De wereldkampioen blijkt namelijk het minste tijd te hebben doorgebracht in het ziekenhuis. Ten opzichte van Jonas Vingegaard, Primoz Roglic en Remco Evenepoel is dat verschil gigantisch. De Sloveen van UAE Team Emirates - XRG blijkt het tegenovergestelde van een brokkenpiloot te zijn, zo blijkt uit statistieken verzameld door TNT Sports. Natuurlijk valt hij af en toe: men herinnert zich vast de glijer in de afdaling van de Tour de France van 2022, of natuurlijk zijn koprol in de Strade Bianche van dit jaar.

Pogacar neemt veel risico's, maar toch komt hij meestal goed weg. Zo ook in de Gravelkoers, waar hij flink gehavend leek maar toch wist te winnen. Twee weken later kon hij zonder pijn of hinder Milaan-Sanremo rijden, waar hij derde werd. De enige keer dat hij werkelijk uit de roulatie was, was in 2023. Na een fabuleus voorjaar, waar hij de Ronde van Vlaanderen, de Amstel Gold Race en de Waalse Pijl won, viel hij in Luik-Bastenaken-Luik en brak hij zijn pols. Het hield hem 6 weken uit koers, en in juni werd hij alweer tweevoudig nationaal kampioen.

Lees verder onder de foto!

Vingegaard in de kreukels na Baskenland, Roglic met een vloek in de Tour

Het staat in schril contrast met de andere toppers. Wonderbaarlijk genoeg is Vingegaard de renner met het meeste geluk van die drie. In totaal heeft hij er 30 weken uitgelegen. Nog voordat hij bij Visma | Lease a Bike reed brak hij zijn dijbeen in de Tour des Fjords. Maar het grootste ongeval van de 28-jarige Deen was natuurlijk in de Ronde van het Baskenland van vorig jaar. De schade - een geperforeerde long, meerdere gebroken ribben en een gebroken sleutelbeen - was aanzienlijk. Dat hij aan de start van de Tour de France stond, was een wonder.

De 30 weken koers die hij miste door blessures is het vijfvoud van zijn Sloveense rivaal, maar oud-ploeggenoot Roglic miste nog 5 weken meer aan koers. Natuurlijk is de voormalig schansspringer de oudste van het pak, maar hij begon natuurlijk ook later aan zijn professionele loopbaan. Opvallend is dat hij in zijn eerste jaren de ongelukken goed wist te ontwijken, maar dat het juist de laatste jaren zo vaak fout gaat. Sinds 2021 heeft Roglic liefst 35 weken gemist. Vaak genoeg was dat ook door crashes in de Tour de France: in 2021, 2022 én 2024 reed hij de Tour niet uit. En de Giro d'Italia van dit jaar was natuurlijk ook een fiasco.

Lees verder onder de foto!

Evenepoel het vaakst in het ziekenhuis: 40 weken koers gemist

Maar de koning de pechvogels blijkt Evenepoel te zijn. Dat is opvallend, want de Belg van Soudal Quick-Step is de jongste van het pak. Maar in zijn carrière, die in 2019 professioneel begon, heeft de tweevoudig Olympisch kampioen er liefst 40 (!) weken uitgelegen. Het begon allemaal in de Ronde van Lombardije, toen het toen piepjonge supertalent een ravijn inviel en zijn bekken brak. Pas in de Giro d'Italia van het jaar erop was hij weer terug in koers. Ook in de Ronde van Baskenland, waar Vingegaard zo gehavend was, lag Evenepoel erbij.

En dan was er natuurlijk het trainingsongeluk in december van vorig jaar, waar Evenepoel. Het was wederom een harde klap voor de Vueltawinnaar van 2022, die er lang uitlag. Het verdict: breuken in de ribben, het rechterschouderblad en zijn rechterhand. Het herstel van zijn sleutelbeen verliep ook nog eens niet ideaal, waardoor Evenepoel pas in de Brabantse Pijl kon terugkeren in koers. Die wedstrijd won hij dan wel meteen.

Lees verder onder de foto!

Hoeveel invloed hebben de crashes op koersgedrag?

Deze statistieken schetsen een duidelijk beeld van de verhoudingen tussen de toppers, iets wat de uitslag van de eerste Touretappe toch wel duidt. Roglic en Evenepoel verloren 39 tellen op Pogacar en Vingegaard. Soudal Quick-Step baalde als een stekker achteraf. 'Dit soort situaties moesten we vermijden, maar we zijn toch in de val gelopen. We hebben het deksel op de neus gekregen, door even te laks te zijn', vertelde Jurgen Foré achteraf. Bij Red Bull-BORA-hansgrohe stelde ze juist dat ze bewust geen risico genomen hadden: het tijdsverlies was wel prima, zo.

De oplettende kijker zag Evenepoel te ver zitten bij de schifting, maar daarna ook vreemde manoeuvres maken. Hij liet zich de berm in drukken, waardoor hij weer een dertigtal posities verloor. De oude Evenepoel had de Lotto-coureur rechts van hem een beuk gegeven. Maar laten we eerlijk zijn: als je zo vaak in de kreukels zit als de onfortuinlijke wereldkampioen tijdrijden, dan is het niet gek dat je iets anders koerst dan voor al je blessures. Het is duidelijk dat Evenepoel toch wat schichtiger is geworden in de drukte, en hetzelfde geldt voor Roglic.

Lees verder onder de foto!

Van Aert schoolvoorbeeld van aanpassingen na crashes

Wout van Aert is hier eveneens een voorbeeld van. Waar de Visma-Belg eigenlijk altijd de motor bij uitstek was in dit soort waaierritten, was hij er nu niet bij. En ook in het voorjaar zagen we een voorzichtige Van Aert. In Parijs-Roubaix reed hij de volledige eerste fase helemaal achteraan, iets wat hem af en toe in de problemen bracht. Maar ook hij heeft enorme tegenslagen gehad, en dan is het logisch dat het wringen toch minder aantrekkelijk is.

En Pogacar? Die valt wel eens, maar kan bijna altijd gewoon weer opstaan. Of hij nou geluk heeft, betere stuurkunsten of een expert is in judo-rollen, Joost mag het weten. Maar feit is dat hij lang niet de kwetsuren heeft meegemaakt van zijn rivalen. De wereldkampioen koerst nog altijd met hetzelfde bravoure wat hij had toen hij een 20-jarig knaapje was. Laten we hopen dat hij dat nooit verliest.