'Toen zei Kielich: nu is het afgelopen met je spelletje'; de tweede Nederlandse WK gravel-verrassing aan het woord

Bondscoach Laurens ten Dam gaf voorafgaand aan het WK gravel te kennen dat hij hoopte op een goede dag van de Alpecin-Deceuninck-Nederlanders Senna Remijn en/of Tibor Del Grosso, maar uiteindelijk waren het twee andere coureurs die in het oranje mee de finale van het wereldkampioenschap kleurden.

Nummer twee Frits Biesterbos natuurlijk, maar ook de uiteindelijk achtste geworden Rick Ottema. Hij sprak met In de Leiderstrui over zijn koers, waarin hij op een gegeven moment in de finale mee koerste met grote namen als Tom Pidcock en Tim Wellens. 'Dat had ik nooit durven dromen, haha. Het voelde een beetje onrealistisch.'

'Toch...', corrigeerde hij zichzelf direct. '... was het vooraf mijn doel om top tien te rijden en dan weet je dat je automatisch met dergelijke mannen te maken krijgt. Maar toch, het voelt absurd', aldus de ervaren coureur van Diftar.

'Vanaf de start was het vrij heftig. Ik zat direct op mijn limiet en dan denk je toch: ben ik wel goed of toch niet?', neemt Ottema ons mee. 'Dat gevoel zal iedereen hebben gehad. Op het moment dat die groep met Frits wegsprong, reed Nils Politt erheen. Ik reageerde net tien seconden te laat en kwam er in mijn eentje tussen te zitten, dat was jammer.'

'Als je dan direct erbij zit, kan je ook naar voren rijden', gaat hij verder. 'Ik besloot mezelf toen direct af te laten zakken, want ertussen rijden heeft ook geen zin. Vanaf dat moment was het een kwestie van aan blijven haken, maar dat ik al die heuveltjes zou overleven had ik ook niet gedacht. Maar het was nodig om top tien te rijden.'

Lees verder onder de foto!

Ottema kroop in underdogrol

Ottema had naar eigen zeggen weinig profijt van de aanwezigheid van Biesterbos voorin. 'Op het begin wel een beetje, maar het is een voordeel dat ik een continentale renner ben en ze sowieso minder verwachten dat ik meerijd.'

'Op het moment dat de heuveltjes gedaan waren, kwam Timo Kielich wel naar me toe: nu is het afgelopen met het spelletje en rijd je maar', lacht Ottema. 'Dat heb ik toen gedaan, maar ik wist het ook van vorig jaar: het kan een klein voordeel zijn om in die underdogrol te kruipen.'

Ottema werd vorig jaar veertiende en nu achtste. 'Het geheim? Je moet heel sterk zijn, dat is een basisvoorwaarde. En niet bang zijn om jezelf ertussen te gooien. Toch een beetje schijt hebben, ondanks dat het WorldTour-renners zijn. Na zo'n eerste uur zit je dan vaak in een mooie groep, waarbij het toch om de benen draait.'