We moeten niet alleen Mathieu van der Poel, Tadej Pogacar en Wout van Aert bedanken voor het spektakel dat we afgelopen week hebben gezien in Italië, maar ook RCS, de organisatie van de Tirreno-Adriatico. Zo'n parcours en deelnemersveld; daar kan de ASO een puntje aan zuigen.
Ik wil deze column niet gebruiken om de ASO door het slijk te halen of iets dergelijks, maar zie toch voldoende aanknopingspunten waarom we de komende jaren zomaar eens een verschuiving kunnen zien van de Franse organisatie naar de Italiaanse koersen, die verfrissend werken voor de toestand van de mondiale sport.
Eigenlijk merk je al redelijk goed dat renners en ploegen stilaan een voorkeur beginnen te ontwikkelen voor de RCS, met haar wedstrijdenpakket en randvoorwaarden. Het startgeld is beter, de deals met renners als Julian Alaphilippe stralen meer vertrouwen uit en eerlijk is eerlijk: ook de wedstrijden zijn gewoon mooier en verrassender op het moment.
Italiaanse wedstrijden waren geweldige reclame voor de sport
Strade Bianche en Tirreno-Adriatico leverden geweldige reclame op voor de sport. Waar de ASO voor 99 procent teert op de grootte en de uitstraling van de Tour de France, is de RCS aan een ware revival en inhaalslag bezig met al haar wedstrijden. Dat renners als Egan Bernal, Remco Evenepoel - en ook de Fransen Thibaut Pinot en Romain Bardet - resoluut voor de Giro kiezen in plaats van de Tour, is een teken. De Tour is nog altijd groter dan de Giro door de plaats op de kalender, maar ik zie steeds meer liefhebbers de liefde voor Italië en de Giro uitspreken. Dat was tien jaar geleden nog wel anders.
Wat betreft de voorjaarskoersen is de RCS haar rivaal ASO al voorbij. Kijk maar naar de startlijst en het wedstrijdverloop van de Tirreno, vergelijkend met dat van Parijs-Nice. Tuurlijk, de renners maken de koers, maar het parcours doet dat ook. Waar we in Frankrijk te maken kregen met een klassiek parcours, werkte dat van de Tirreno verfrissend voor renners en kijkers. Alles zat samengepakt in zeven dagen wedstrijd. Sprinters, tijdrijders, klassieke coureurs, klimmers, baroudeurs, punchers; iedereen kon zijn ei kwijt in de Koers tussen de Twee Zeeën.
Nu al uitkijken naar de Giro
Deze lijn lijkt door de Italiaanse organisatie doorgetrokken te worden in de Giro, waar zelfs de sterrati uit Strade Bianche weer opdoemen in het parcours. Ik kijk in ieder geval al met veel plezier uit naar de Giro, terwijl ik dat gevoel minder bij de almachtige Tour heb. De RCS gaat in ieder geval verfrissender te werk dan de toch ietwat conservatieve ASO, en loopt dan ook in in de peilingen in wielerland.
Lijsttrekker Mauro Vegni mag als uitgesproken oppositiepartij dan wel banden hebben in het Midden-Oosten (UAE Tour), zijn partij heeft een duidelijke stemmentrekker met de Strade Bianche in huis. Het momentum ligt dus ook bij de RCS. Opponent Christian Prudhomme heeft in de debatten normaal gesproken moeite met zijn bevlogen opponent, maar kan teren op de jarenlange ervaring als koersdirecteur van de ASO en paradepaardje Tour de France. Het is afwachten welke kant de kiezer de komende vier jaar gaat steunen, nog heel even wachten op de uitslag!
Door: Tom van der Salm - t.vandersalm@indeleiderstrui.nl
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties