IDL Neo | Wordt veelzijdige Bissegger een topper in de klassiekers?

Zoals elk jaar gaan er ook in 2020 nieuwe talenten, jong of als laatbloeier, de overstap naar de top van het wielrennen wagen. Sommigen zullen slagen en eeuwige wielerglorie vergaren, anderen zullen misschien ambities bij moeten stellen en zich in een dienende rol moeten plaatsen en een paar zijn na een jaar al weer weg. In de Leiderstrui brengt om de twee weken een nieuw gezicht in beeld en gaat dieper in op de resultaten, kenmerken en verwachtingen van de renner. Vandaag: Stefan Bissegger van EF Pro Cycling.

Profiel:

Met Michael Albasini beschikt het Zwitserse wielrennen al jarenlang over een sterke puncheur, maar na dit seizoen neemt de Zwitser afscheid als prof en wordt hij bondscoach van de Zwitserse nationale ploeg. Hij krijgt dan de beschikking over twee talentvolle opvolgers. De ene is Marc Hirschi, al bewees hij na zijn indrukwekkende Tour de France dat hij tot meer dan een sterke puncheur kan uitgroeien. De ander, Stefan Bissegger, lijkt meer op Albasini en heeft alles in zich om nog beter te worden dan de Zwitserse veteraan.

Bissegger combineert al jaren het wegwielrenen met het baanwielrennen, en verre van onsuccesvol. Zo werd Bissegger wereldkampioen bij de junioren op het onderdeel individuele achtervolging. Het baanwielrennen maakt van Bissegger ook een betere wegrenner. ‘Dankzij de baan ben ik explosief, wat mij voordeel oplevert in de sprints. Daarnaast profiteer ik ook van de hoge intensiteit en het gevoel voor ritme. Verder speelt teamwork een belangrijke rol in de ploegenachtervolging. We moeten namelijk samen een eenheid vormen. Dat kom je ook in het wegwielrennen tegen’, aldus Bissegger in een interview met Swiss-Cycling.

Bissegger blinkt uit in veelzijdigheid

Bisseger noemde het zelf al, explosiviteit. Het is de kwaliteit waar de Zwitser het verschil mee maakt. Hij is geen echte sprinter, maar in een sprint van een uitgedunde groep of bij gebrek aan topsprinters, is Bisseger dé man die kan winnen. Zo won hij als belofte in 2019 een massasprint in de Tour de l’Ain en een lastige etappe in de Tour de l’Avenir. Naast de snelle benen en explosiviteit, is Bisseger ook een sterke tijdrijder, niet gek gezien zijn kwaliteiten op de baan. Het resulteerde al tot tweemaal het podium op het EK tijdrijden voor beloften (2019, 2020).

Door zijn explosiviteit en hardrijdersvermogen is Bissegger ook een renner die goed tot zijn recht in de klassiekers zou moeten kunnen komen. Tijdens het WK van 2019 in Harrogate liet de Zwitser alvast een staaltje van zijn potentie voor eendagskoersen zien. In de finale van de door regen en waaiers gekleurde koers onderscheidde Bissegger zich als één van de sterksten in koers. Met de hellende aankomst in het vooruitschiet, leek de wereldtitel voor de Zwitser realistisch. In de sprint werd hij echter afgetroefd door de later gediskwalificeerde Nils Eekhoff en de uiteindelijke winnaar Samuele Battistella.

Bissegger ziet geen toekomst als klimmer: ‘Bij de profs is dat helemaal anders’

De veelzijdigheid van Bissegger belooft alvast veel voor zijn toekomst. Alleen aan het klimmen ontbreekt het de Zwitser, al deed hij dat bij de beloften ook verre van slecht, getuige zijn tweede plaats in de Vredeskoers, normaal gesproken een koers voor klassementsrenners. Desondanks heeft hij op dat gebied geen ambities. ‘Ik zal bij de profs zeker niet tot de besten horen in de bergen. Daarvoor ben ik te zwaar. Wanneer je bij de beloften bij de sterksten hoort, dan kun je lang mee als het omhoog gaat. Bij de profs is dat helemaal anders. Ik ben meer gemaakt voor de klassiekers, kasseien en korte steile klimmetjes.’

Het kan in de toekomst dus vele kanten op met Bissegger. Wordt hij een échte puncheur, met de nadrukkelijke focus op presteren in de heuvelklassiekers of kan hij misschien de kasseienklassiekers er ook bij betrekken? Er zijn maar weinig renners die beide type klassiekers kunnen combineren. Het beste voorbeeld is misschien wel Philippe Gilbert. De Waal wist namelijk in 2017 zowel de Ronde van Vlaanderen als de Amstel Gold Race te winnen. Het blijft echter een vrij unieke prestatie in het hedendaagse wielrennen.

Mag Bissegger dit jaar nog een klassieker rijden? 

Bissegger is sinds augustus dit jaar officieel onderdeel van EF Pro Cycling, maar koerste sindsdien nog niet in het shirt van de ploeg, maar in dat van de Zwitserse selectie. Het is echter niet vreemd, want door de coronacrisis gaan niet alle wedstrijden door, dus is het lastig om iedere renner te laten koersen. Het seizoen is echter nog niet voorbij en de klassiekers staan voor de deur. Durft de ploeg van de excentrieke Jonathan Vaughters Bissegger dit jaar nog een kans te geven? Het is voorlopig nog even koffiedik kijken… (Hoofdfoto: Sirotti)

Voor meer IDL Neo, klik hier.

Wilbert van der Velde (w.vandervelde@indeleiderstrui.nl)