IDL Retro | De eerste grote ronde-ritzege van Sagan was gelijk één van de spectaculairste

We tekenen 25 augustus 2011, de Vuelta. Net zoals de gehele wielerwereld nu uitkijkt naar het grote ronde-debuut van Mathieu van der Poel, zo deed men dat destijds bij Peter Sagan. Een persoonlijkheid, iemand met looks en bovenal een toptalent van de bovenste plank. IDL Retro blikt deze week terug op de spetterende eerste ritzege van Peter de Grote in een grote ronde.

Even terug naar januari 2010, Down Under. De meeste aandacht ging in de Australische ronde van dat jaar uit naar Cadel Evans, die zijn kersverse regenboogtrui showde in zijn thuisland. Nog iemand die de nodige showbizz trok was Lance Armstrong, die zijn nieuwe sponsor RadioShack de benodigde aandacht schonk in Zuid-Australië. En dan was er het profdebuut van de pas 19-jarige Peter Sagan uit Zilina, Slowakije. Niet bepaald een wielerland bij uitstek, maar in 2010 veranderde dat. Door Sagan, maar ook Peter Velits (die plotsklaps tweede werd in de Vuelta van dat jaar).

Afijn, Sagan gaf meteen wat adelbrieven aan de elite van de sport. Tweemaal top vijf in de Tour Down Under, maar bij terugkeer in Europa was de rem eraf. Twee tweede plaatsen en twee ritzeges in Parijs-Nice, en ook in de Ronde van Romandië en die van Californië werd er gewonnen. Een toptalent zag het licht, en bijkans won Sagan met de GP Montreal ook zijn eerste grote klassieker. Een ranke jongeling uit Varsseveld was hem echter te slim af. Robert Gesink, 24 jaren oud.

Lees verder onder de foto.

2011: Jaar van de bevestiging voor Sagan

2011 moest voor Sagan het jaar van de bevestiging worden, maar die liet langer dan gehoopt op zich wachten. Voor zijn eerste grote zege van dat jaar was het wachten tot de Ronde van Zwitserland, maar vanaf dat moment was de Slowaak vertrokken. Namens Liquigas won hij de Ronde van Polen, waarna hij in de Vuelta zijn waarde in het échte werk mocht bewijzen. Aan de zijde van Vincenzo Nibali, u wellicht ook niet onbekend.

Lees verder onder de foto.

Je kan wellicht stellen dat er in die Vuelta twee ploegentijdritten zijn verreden. De openingsetappe in Benidorm, waarin het Leopard-Trek van Fabian Cancellara de groene kikkers van Liquigas nog net te snel af was. En de zesde rit, naar Córdoba. Met Sylvian Chavanel in de leiderstrui trok het peloton destijds naar de warmste stad van Europa, gelegen in het bloedhete Andalusië. De Fransman van Quick-Step veroverde dat tricot in de derde etappe, waarin een groep de vrijgeleide kreeg en Pablo Lastras de rit won.

Afijn, die zesde rit had een mooie surprise in petto. De Alto del Catorce por Cliento, een puist van bijna zes kilometer aan goed zes procent, met de top op twaalf kilometer van de meet. Net voor de afzink begon, zie je de piepjonge Sagan even naar zijn kopman Nibali wenken. Goede daler om goede daler, weet u wel. Let's make some fun.

En toen ging het gas open bij Liquigas! Nibali en Sagan uiteraard, met ploeggenoten Valerio Agnoli en Eros Capecchi in hun spoor. Eén (!) renner kon zijn karretje aanhaken, de lepe Lastras, winnaar van de derde rit. Het hele peloton in stukken en brokken, door toedoen van twee daalkoningen. Sagan won het ritje, Lastras werd tweede en Nibali deed een goede zaak. Uiteindelijk werd de Siciliaan slechts zevende in het klassement, meer dan vier minuten achter de later geschrapte winnaar Juan José Cobo. Chris Froome kreeg aan de tekentafel de eindzege van deze Vuelta toegewezen, hij ontpopte zichzelf net als Sagan in deze ronde voor het eerst. Toch de twee beste renners van het afgelopen decennium, als u het de redacteur van dienst vraagt.

Lees verder onder de video.

Het bleek slechts het begin voor Sagan

Daags na zijn ritzege moest Sagan de duimen likken voor nog een grootheid; Marcel Kittel die zijn eerste zege ooit in een grote ronde boekte. Later die ronde sloeg Sagan nog wel twee keer toe, waaronder de slotrit in Madrid. Het bleek de opmaat voor nog veel meer: in 2012 zette Sagan zijn naam echt in de historieboeken met een spetterende vertoning in de Tour de France, waar hij iedere wielerliefhebber verbaasde met een verfrissende manier van rijden én juichen.

Later voegde hij talloze klassiekers, wereldkampioenschappen, ritzeges en kunststukjes toe aan zijn palmares en vele euro's aan zijn bankrekening, maar weinige daarvan zullen zo onverwachts zijn geweest als zijn eerste ritzege in een grote ronde. Alhoewel, de Giro-ritzege van afgelopen jaar was er één van dezelfde makelij. Een grandioze solo op heuvelachtig terrein. Op zijn Sagans.

Tom van der Salm | t.vandersalm@indeleiderstrui.nl