Interview | Van Engelen, beste Nederlander in Roemenië: 'Het ging gruwelijk hard'

Adne van Engelen werd zondag zevende in het algemeen klassement van de Sibiu Cycling Tour 2020. De best geklasseerde Nederlandse wielrenner in deze Roemeense koers. De renner van het Duitse team Bike Aid kreeg de bevestiging dat hij goed getraind had in coronatijd. Tijd om te oogsten. In de Leiderstrui sprak met hem. ‘Het ging gruwelijk hard.’

Hoe beviel het om weer te koersen?

‘Goed. Het was niet anders dan normaal. Ik heb mij ook nooit ergens onveilig gevoeld tijdens of rondom deze koers in Roemenië. Er waren maatregelen genomen door de organisatie. De hotels lagen verspreid met maximaal twee teams in één hotel. Ieder een eigen zaal ook. Renners kregen een test, zo’n wattenstaafje achterin de mond. Persoonlijk vind ik dit schijnveiligheid. Lariekoek. De uitslag zegt helemaal niets. De volgende dag kan het resultaat anders zijn.’

Hoe kijk je aan tegen het terugtrekken van Alpecin-Fenix (ploeg van Mathieu van der Poel) voor deze koers?

‘Ze zullen hun eigen redenen hebben gehad. Ikzelf en gelukkig ook mijn ploegleiders kijken nuchter naar de situatie. Naar de droge feiten. Ik heb op de universiteit in Rotterdam statistiek gestudeerd. Kan zelf analyseren en kijk niet angstig en blind alleen naar het nieuws. Voor wie en wat zijn we met z’n allen deze maatregelen aan het nemen? Wielrenners leven bovendien altijd al zeer hygiënisch en alert. We rijden buiten, dus de risico’s zijn sowieso erg klein. Tegen alle mensen wil ik zeggen: laat je niet bang maken en blijf logisch nadenken. Er is ook niemand ziek geworden in de Sibiu Cycling Tour.’

Lees verder onder de foto! (Yücel Cakiroglu)

Hoe was het om te rijden in een losgelaten peloton?

‘Ik merkte dat iedereen zich wilde bewijzen. Er is veel onzekerheid. Doordat koersen niet worden gereden, willen WT-teams bijna aan alle koersen (zelfs punt 1 koersen) die wel worden gereden meedoen. Daardoor verdringen ze continentale teams. Daar zou de UCI meer oog voor moeten hebben. Renners willen de aankomende vier á vijf koersen hun contracten in de toekomst veilig stellen. Winnaar Gregor Mühlberger wilde zich als toekomstig laatste karretje voor Emmanuel Buchmann in de Tour de France laten zien. Het ging serieus hard. Er werden behoorlijk wattages weggetrapt.’

Je bleef goed overeind met een zevende plek in het eindklassement als resultaat.

‘Dat overtuigde mij dat ik goed op weg ben. In coronatijd heb ik mijn woning in Rotterdam verlaten en ben ik ingetrokken bij mijn ouders in ‘t Zand (Noord-Holland). Vanaf daar heb ik een stevig trainingsprogramma afgewerkt. Ik weet dat ik een grote motor heb. Zodra het kon ben ik naar ons team in Saarland in Duitsland afgereisd. We hebben getraind in de omgeving van de Vogezen. De Sibiu Cycling Tour was de eerste echte wedstrijd weer voor ons.’

Wat volgt nu?

‘La Route d'Occitanie met Egan Bernal en Chris Froome aan de start waarschijnlijk. Romain Bardet volgens mij ook. Die koers begint zaterdag 1 augustus en loopt door tot volgende week dinsdag. Mijn Nederlandse ploeggenoot Jesse de Rooij is dan ook van de partij. Wij zijn een echte vriendenploeg en helpen elkaar. Er wordt ook echt gekeken of je binnen het team past. Ik rijd gerust honderdvijftig kilometer op kop voor onze sprinter. Diezelfde sprinter zorgt er in een bergetappe dan voor dat ik bij de eerste tien renners de bergpas opdraai. Mooi toch?’

Lees verder onder de foto!

Wat zit er dit seizoen nog meer in het vat voor jou?

‘Ik rijd waarschijnlijk nog een koers in Warschau en de Ronde van Hongarije, die ligt mij goed. Daar ben ik in 2016 zesde in het klassement geworden en heeft een ploeggenoot in 2018 enkele etappes gewonnen met mij als meesterknecht.’

Met Corendon hebben jullie er een ambitieuze sponsor bij. Wat zijn de toekomstplannen?

‘Allereerst was dat overleven dit jaar. Volgend jaar weer stabiliseren en dan gaan groeien. Gelukkig loopt de business in onder andere oogdruppels van onze andere hoofdsponsor door. Ik ben inmiddels afgestudeerd en heb het zuipen en studeren in Rotterdam in 2014 achter mij gelaten. Ik ben toen weer begonnen met fietsen bij de elites. In 2016 reed ik voor Parkhotel Valkenburg waarvoor ik enkele fraaie koersen won. Vanaf 2017 voor Bike Aid, een continentale ploeg die veel niet West-Europese wedstrijden rijdt voor de ontwikkeling in Afrikaanse landen. Zo ben ik vorig jaar derde geworden in de GC Tour of Mesopotamia en in 2017 derde in de GC Tour du Cameroun.’

Je bent nu 27 jaar.

‘Ja, normaal wordt je als wielrenner boven je 23e jaar afgeschreven. Ik zie geen reden om nu te stoppen. Wil sowieso door tot en met volgend seizoen. Ik heb niet zo hard en fanatiek getraind om maar enkele koersen in 2020 te rijden. Fietsen doe ik omdat ik het leuk vind. Werk moet leuk zijn. Ik zou geen werk doen als ik er geen plezier in had. Natuurlijk heb je ook mindere dagen op de fiets. Maar zeker nu, na zo’n lange periode van stilstand, is fietsen zo mooi.’ (Foto: Sibiu Cycling Tour screenshot)

Gerrit van Loon