Aerts pakt brons na strijd met Pidcock: 'Was een gevecht van stervende zwanen'

Toon Aerts was tijdens het WK veldrijden in Oostende niet opgewassen tegen Mathieu van der Poel en Wout van Aert, maar daarachter was hij de sterkste en claimde hij het brons. ‘Dit had ik wel echt nodig’, vertelt Aerts na afloop aan Sporza.

Aerts kende tot op heden nog geen topseizoen. ‘Het was een moeizaam jaar. Een seizoen waarin ik telkens dacht: Nu kom ik er door. Maar dan was er wel een blessure of sterke tegenstanders, zoals Eli Iserbyt, Michael Vanthourenhout en Laurens Sweeck, die samen een sterke ploeg vormen, waar het tactisch lastig tegen koersen was. Deze bronzen medaille is mij echter veel meer waard dan winst in een kleine cross.

Waar Aerts in het begin van de cross zich snel wist te ontdoen van de andere concurrenten voor plek drie, brak hem dat later in de cross op. Dat had als gevolg dat Tom Pidcock de strijd om het brons in de laatste drie ronden nog erg spannend maakte. ‘Hij kwam de voorlaatste ronde al aansluiten, maar dat kostte hem veel krachten, want op de volgende zandstrook maakte hij gelijk een foutje. In de laatste ronde was het twee stervende zwanen tegen elkaar. Pidcock had een snellere laatste ronde. Het was echter voldoende om toch derde te worden’, aldus Aerts.

Aerts: 'Van Aert was in de eerste ronden beter'

Voor Aerts was het de derde keer achtereen dat hij het brons pakte op het WK. ‘Voor mij is het heel mooi om weer met die mannen (Van Aert, Van der Poel, red.) op het podium te staan. Ze zijn niet alleen wereldtoppers in het veld, maar in de hele wielerwereld’, is de Belg lovend over zijn collega’s. Ondanks dat Aerts vooral bezig was met zijn eigen cross, kreeg hij wel wat mee van de strijd tussen Van der Poel en Van Aert. ‘Als ik eerlijk ben, denk ik wel dat Wout superveel kans maakte in het begin om er een mooie solo van te maken. Mathieu reed ook niet echt weg bij mij in de eerste drie rondes. Het was pas toen Wout lek reed, dat Mathieu versnelde en zich weer herpakte en terug afstand kon nemen. In het begin was Wout de betere.’