Het viel de laatste jaren op kampioenschappen lang niet altijd de kant op van de Belgen, maar bij de elite heren was er zondag bij het EK veldrijden in Middelkerke weer eens een onvervalste 1, 2 én 3. Pim Ronhaar gaf namens Nederland goed partij, maar Toon Aerts kroonde zich tot kampioen, voor Thibau Nys en Joran Wyseure. Na afloop deden de drie eigenlijk allemaal tevreden én emotioneel verslag.
De tranen biggelden over de wangen bij Aerts, die op voorhand toch weinig mensen zullen hebben opgeschreven voor EK-winst. De 32-jarige Belg van Deschacht-Hens CX Team had dit jaar nochtans al gewonnen in Ardooie en bleef op zondag altijd dichtbij in het spierballengevecht tussen Ronhaar, Nys, Wyseure en Michael Vanthourenhout.
Toen de slotronde aanbrak, Ronhaar stokte in het zand en Nys er vandoor ging, schoot hij weg en legde hij z'n jongere landgenoot erop in de sprint. 'Dit is zo'n speciale dag. Bijna tien jaar geleden begon mijn carrière op het EK. En nu - zoveel jaar later - kan ik mijn tweede carrière beginnen', zo doelde hij op zijn afwezigheid van bijna twee jaar, door een langlopende dopingsoap.
Lees verder onder de video
Thibau Nys noemt Aerts de verdiende winnaar
Dat Aerts in een sprint won van Nys, maakte de cirkel voor hem rond. Waar de ervaren Belg het snikkend had over zijn turbulente jaren, zijn moeizame terugkeer en twijfels over de toekomst, daar sprak Nys na afloop van een terechte winnaar. 'Alles verliep zo goed volgens plan in de laatste ronde, maar Toon reed gewoon een sterkere sprint', klonk het bij Sporza.
Dat Nys het zilver pakte, was misschien ook wel een verrassing. Want het zand in Middelkerke lag hem naar eigen zeggen niet zo en daar kwam in de nacht van zaterdag op zondag ook nog een ribblessure bij. Uiteindelijk ging hij er toch voor, en dat viel alles mee. 'Ik was echt wel in paniek. De rib blokkeerde helemaal. We hebben die laten losmaken en ik heb er niets van gevoeld.'
Lees verder onder de foto
Thibau Nys had onverwacht 'een goede dag'
Nys won het EK een jaar geleden, maar zal zijn wit-blauwe truitje in de volgende cross niet meer dragen. Toch keek hij positief terug op de dag. 'Op zich had ik een goede dag, maar ik denk dat ik op hetzelfde botste als de rest. Het was heel moeilijk om door te trekken en om ergens een verschil te maken.' Of zoals hij het ook noemde: 'Ik kon steeds moeilijk mijn ding doen.'
En dus was hij best tevreden met zilver, op een dag waarop alles toch niet richting Nys leek te wijzen. 'Ik denk dat ik met Pim en Joran misschien wel de sterkste in koers was, maar als je dat niet helemaal kan uitspelen, is dat lastig. Het was moeilijk om de rust te bewaren. Toon heeft mij er in trainingen niet vaak opgelegd, maar mijn sprint is de laatste jaren wel wat afgebot. Maar ik ben niet traag, dus er moet iets gedaan worden aan het feit dat ik zo'n sprint verlies.'
Plaats reactie
0 reacties
Je bekijkt nu de reacties waarvoor je een notificatie hebt ontvangen, wil je alle reacties bij dit artikel zien, klik dan op onderstaande knop.
Bekijk alle reacties