Dappere concurrente voor eigen volk tot tranen toe geroerd, maar Vollering is primus in 'haar' Zwitserland

Demi Vollering wist zaterdag op indrukwekkende wijze de openingsrit van de Ronde van Zwitserland voor vrouwen naar haar hand te zetten. De in Zwitserland woonachtige Nederlandse haalde thuisrijdster Elise Chabbey bij op de slotklim naar Villars-sur-Ollons, waardoor de Zwitserse van Canyon/SRAM in tranen ter aarde stortte na de meet.

Al voor de rit had Vollering haar intenties duidelijk gemaakt. 'Zwitserland is speciaal voor mij, want ik woon hier. Ik ben met de auto kunnen komen, dus dat is altijd lekker', aldus de Nederlandse, die haar vriend en hond aan de finish had staan en dus maar al te graag ook de eerste etappe en de leiderstrui wilde pakken in Franstalig Zwitserland.

Cadeau kreeg de kopvrouw van SD Worx-Protime het allerminst in de 58 kilometer lange etappe met Villars-sur-Ollon als start- en finishplaats. Op de Col de la Croix, die vrijwel direct beklommen moest worden, reed de sterke Chabbey er namelijk vandoor. De uit Genève afkomstige dame reed recent nog top vijf in Luik-Bastenaken-Luik en de door Vollering gewonnen Vuelta en Ronde van het Baskenland. 'Ze is een heel sterke dame en het gat werd wel heel groot, ook omdat ze zo goed kan afdalen. Je wil haar niet weg laten rijden in de afdaling, want daar kan ze veel tijd pakken. Er was dus wel wat paniek', gaf Vollering toe.

Een renster om in de gaten te houden dus, wisten ze ook bij SD Worx-Protime. Desondanks mocht Chabbey met bijna drie minuten aan de 8,8 kilometer lange slotbeklimming naar Villars-sur-Ollon beginnen, waardoor de Zwitsers aan de aankomst zich al stilaan begonnen op te winden voor een zege van een thuisrijdster.

Door knap werk van Europees kampioene Mischa Bredewold werd het gat verkleind tot twee minuten met nog iets meer dan vijf kilometer voor de boeg, maar dat was nog altijd twee minuten. 'Dat mijn ploeggenoten de eerste helft van de beklimming voor hun rekening namen, was erg fijn', stelde Vollering achteraf, nadat ze Bredewold en Femke Gerritste bedankt had voor bewezen diensten.

Lees verder onder de foto.

Vollering en Realini dwongen elkaar tot uiterste

Het grote gat was echter wel een sein voor Gaia Realini van Lidl-Trek om ten aanval te trekken. 'Ik voelde mij goed en wilde mijzelf testen, ondanks dat het geen gemakkelijke dag was', verklaarde de Italiaanse na afloop. 'Gaia nam goed over en ik had het eerst niet door, maar we waren met twee over. Vanaf dat moment was het zaak om zo snel mogelijk naar Chabbey te rijden', duidde Vollering.

'Het was koud en er moest veel geklommen worden, maar ik besloot toch ten aanval te trekken', vervolgde Realini. 'Dat Vollering zou volgen, had ik al wel een klein beetje verwacht. Ze is waarschijnlijk de renster die je het minst graag in je wiel hebt zitten, maar ik probeerde me vooral op mijzelf te focussen. We wisten weg te rijden van de rest en zagen Chabbey op een gegeven moment rijden, waarmee we onze eerste ambitie haalden.'

De arme dame van Canyon/SRAM werd op 1,4 kilometer van de finish gepasseerd, waarna het aan Realini en Vollering was. 'Demi was uiteindelijk te sterk, maar een tweede plaats is goed voor mij', concludeerde Realini na afloop. 'Gelukkig had ik de benen om iedereen los te rijden, dat was heel fijn', aldus de winnares uit Nederland. 'Er kan van alles gebeuren, dus ook de tijdwinst is altijd mooi meegenomen. Het is een zware klim, die we zondag opnieuw moeten doen in de tijdrit. Misschien kunnen we het zelfs nóg beter doen', knipoogde ze.

Vollering kwam zichtbaar puffend over de meet, maar leek uiteindelijk toch wel op economie te hebben gewonnen. 'Dat is de truc: het er makkelijk uit laten zien, dan ben je goed bezig. Het was een gekke etappe, omdat het zo kort was en met veel hoogtemeters. Er was wat verwarring in het peloton, over hoe dit aan te pakken. Uiteindelijk was het een heel mooie etappe en echt heel zwaar', sloot de Nederlandse af.