Favorieten etappe 6 Vuelta a España | Explosieve kopmannen geven nog niets cadeau

Na een sprintetappe en een overgangsrit keken we met z'n allen uit naar de aankomst bergop op de Tourmalet in etappe zes van de Vuelta a España. Het mag niet zo zijn, maar ook met plan B kunnen we ons op zondag prima vermaken. Tevens aankomst bergop, op de Aramón Formigal. In de Leiderstrui bespreekt de favorieten voor ritwinst.

De Aramón Formigal is 14,5 kilometer lang en stijgt aan 4,6 procent gemiddeld. Maar verkijk je niet op dat gemiddelde, met een viertal vlakke kilometers halverwege. We spreken hier zeker van een loper, maar met percentages tussen 5,6 en dik zeven procent in de laatste drie kilometer, is er echt wel wat verschil te maken. Helemaal als we bedenken dat de Puerto de Cotefablo van tweede categorie er vlak voor ligt.

Klassementsrenners geven amper iets cadeau

In de Vuelta werden vooralsnog al veel bergen beklommen en ze waren bijna allemaal een prooi voor de klassementsrenners. Primoz Roglic won etappe 1 en pakte het rood, Marc Soler sloeg een dag later solo toe en Dan Martin was de sterkste in een sprint bergop in de derde etappe. Aanvallers hebben het wel geprobeerd, maar vooral Movistar is deze Vuelta voornemens om er iedere dag koers van te maken. Enric Mas, Alejandro Valverde en Soler schrijven we daarom alle drie op. Mas is vooralsnog de meest constante voor het klassement, Soler won al een rit, dus zou het weleens tijd kunnen zijn voor een ouderwetse eindknal van Valverde.

Dan zal de routinier het wel anders aan moeten pakken dan normaliter het geval is. Valverde heeft heel veel koersen gewonnen door in de finalekilometer bergop het best de sprinten, maar Roglic en Martin hebben al aangetoond dat zij sneller zijn. Bovendien komen er langzaam een paar renners doorheen, die in de eerste dagen al wel wat tijd verloren hebben. Wout Poels werd in de derde rit al vierde en ook Aleksandr Vlasov oogt steeds sterker. Ook Richard Carapaz is heel explosief en werd deze Vuelta al drie keer derde. Valt het voor hem een keer goed? Mannen die ook kunnen winnen, maar dat dan wel moeten doen met een aanval van verder, zijn Esteban Chaves, Hugh Carthy en Felix Großschartner. Sepp Kuss en George Bennett staan er ook goed voor, maar rijden in de finales doorgaans toch voor Roglic en niet voor zichzelf.

Krijgen aanvallers een kans?

Ze zullen het blijven proberen in deze Vuelta, en de aanhouder wint, toch? De aanvallers zijn nog niet rijkelijk beloond in deze Ronde van Spanje. In de vijfde etappe was het pas voor het eerst raak voor een vlucht. Deceuninck-Quick-Step probeerde het al meermaals en heeft met Andrea Bagioli en Mattia Cattaneo twee renners die goed rijden, maar al wel op wat afstand staan in het klassement. In die hoek kijken we ook naar Davide Formolo van UAE, die na zijn crash in de Tour op zoek is naar het goede gevoel en natuurlijk gemaakt is voor zulke dagen.

Andere ras-aanvallers, met een sterke eindklim in de benen? Nans Peters bewees het nog in de Tour met ritwinst, maar maakt wel onderdeel uit van AG2R, waar al drie renners opgaven. Gino Mäder is iemand van wie we veel verwachten bij zijn debuut in een grote ronde. De jongeling van NTT is nou echt zo iemand die á la Ben O'Connor in zo'n dag kan komen bovendrijven. Ervan uitgaande dat een eventuele aanvaller echt wel super sterk moet zijn, met een razend peloton achter hem op komst, is misschien David Gaudu ook wel te porren voor een aanval. (foto: Sirotti)