🎥 Winnaar Townsend vol ongeloof na eerste WorldTour-zege ('nog steeds in shock'), maar podium-bier is hem te veel

Jonathan Milan, Jasper Philipsen, Arnaud De Lie, Wout van Aert, Paul Magnier, Biniam Girmay: het is slechts een verzameling van de namen die aan de start stonden van de ADAC Cyclassics Hamburg. Wie van tevoren had gegokt op Rory Townsend, zou nu miljonair zijn. Maar de Ier van Q36.5 verraste iedereen door vanuit de vroege vlucht luttele meters over te houden op de sprinters.

Zelfs Townsend zelf zag de overwinning niet aankomen. 'Nee, zeker niet', stamelt hij in het flash interview. 'Er was veel interesse in de vlucht, en ikzelf en Jannik (Steimle, red.) hielden daar een oogje op. Er zat in potentie een grote vlucht in, maar uiteindelijk kwamen we met slechts 4 man te zitten. Toen had ik me voorgenomen om er een mooi dagje van te maken, maar het doel was om het tot de voorlaatste klim te halen. Dan zou ik nog wat kunnen betekenen in de finale. Maar we bleven gaan en gaan.'

Zo kregen ze in de slotkilometers plots hoop, ook al kwam het peloton dicht. 'Ik wist dat ze er aan kwamen. Ik kreeg om de tel het verschil in mijn oortje. Ik voelde dat ze dichtbij waren, en toen ik ze zag komen, had ik meer vertrouwen om de andere twee te verslaan. Ik ging vroeg, omdat ik een goede sprint heb. Na een lange dag als deze is mijn sprint meestal ook wel goed. Ik ging met 400 meter te gaan, bleef zo lang mogelijk staan en ging daarna zo aerodynamisch mogelijk.'

Lees verder onder de video!

Met rasaanvaller Cummings als voorbeeld: 'Dit is wat me geïnspireerd heeft om wielrenner te worden'

Met de lange spurt hield hij net genoeg over om Arnaud De Lie (Lotto) en Paul Magnier (Soudal Quick-Step) achter zich te houden. 'Je zag mijn gezicht waarschijnlijk toen ik over de streep kwam: het was puur ongeloof, een geweldig gevoel. Een WorldTour-koers winnen is iets wat ik niet voor mogelijk hield, maar om überhaupt een koers te winnen, in de nationale kleuren, dat is heel speciaal. Ik ben nog steeds in shock.'

De Iers kampioen is vaak in de aanval te zien, en dat het dan juist op zo'n niveau beloond wordt, is onbeschrijfelijk. 'Dit is wat me geïnspireerd heeft om wielrenner te worden. Vroeger zag ik Steve Cummings dit soort dingen doen, ik vindt het altijd geweldig om dit soort dingen te zien. Om dat nu zelf te doen, is ongelofelijk', zo besluit de winnaar. Op het podium liet hij zien dat je niet alles kan winnen: de gigantische biervaas werd hem teveel, en hij moest een DNF noteren, net als De Lie en Magnier.