Uiterst dominant, maar Pogacar dacht halverwege de Tour aan afstappen door blessure: 'Had er genoeg van'

Tadej Pogacar is de beste wielrenner ter wereld, en hij heeft zijn beste seizoen achter de rug. 20 zeges, een wereldtitel, een Europese titel, drie Monumenten en natuurlijk de Tour de France. Het leek allemaal vanzelf te gaan. Maar dat kan niet verder van de waarheid zitten. Zo vertelt de Sloveen van UAE team Emirates - XRG over zijn Tour, die hem veel zwaarder viel dan het leek.

Pogacar startte de Tour de France als topfavoriet, en maakte na een geweldige eerste week de status meer dan waar. 2 ritzeges in de eerste zeven dagen werden opgevolgd door 2 ritzeges in de Pyreneeën, waarna hij zijn voorsprong op Jonas Vingegaard simpel verdedigde in de Alpen. Maar in de Tour 202-podcast doet hij een boekje open over de moeilijkheden tijdens de ronde.

'De Tour is echt iets bijzonders, vermoeiend, lang, vol stress... soms zeg ik dat de Tour een noodzakelijk kwaad is voor elke ploeg', lacht Pogacar. 'Dit jaar was de snelste Tour in de geschiedenis, als ik me niet vergis, elke dag was stressvol, een extreem veeleisende route in de eerste tien dagen, vol valkuilen, lussen, slotklimmen, het was hectisch...'

'En toen kwam de tweede week, waar de route op mijn lijf geschreven was, alles ging geweldig. En toen kwam de laatste week', aldus de kopman van UAE Team Emirates - XRG. 'Ik wilde echt nog een zege in de Alpen, vooral in de etappe op de Col de la Loze, om de nederlaag van twee jaar geleden te wreken... maar eerlijk gezegd verliep niet alles volgens plan.'

Lees verder onder de foto!

Kniepijn bracht twijfels bij Pogacar: 'Had er genoeg van'

Want even ervoor twijfelde Pogacar om af te stappen. 'De dag na de etappe met de finish op de Mont Ventoux kreeg ik last van mijn knie en begon ik te twijfelen of ik überhaupt nog wel door zou kunnen, of ik de koninginnenrit wel zou kunnen volhouden, en dan de etappe met de finish op La Plagne, bovendien was het weer extreem slecht, het was koud en mijn lichaam ging in survivalmodus.'

'Ik hield vocht vast omdat mijn lichaam in shock was', gaat hij verder. 'Ik had er genoeg van, ik voelde me echt niet op mijn best. Maar ik denk dat elke wielrenner die ooit een grote ronde heeft gereden, weet dat drie weken geen kleinigheid is. Na de eerste week ben je al moe, en dan volgen er nog twee. Ik denk niet dat iemand uitgerust thuiskomt, zeker niet na de Tour de France.'

Dankzij de mensen om zich heen kan Pogacar zijn niveau vasthouden. 'Ik denk dat mijn team een ​​grote dankbetuiging verdient, samen stellen we een heel goed programma op. Ze geven me de vrije hand, Urska komt ook naar de voorbereidingen, dus ik voel me bijna thuis. Natuurlijk is het vermoeiend om alles op topniveau te doen, maar ik denk dat we de juiste balans hebben gevonden, waardoor ik aan het einde van het seizoen niet te 'opgebrand' ben.'